[vc_row][vc_column][vc_column_text]
یادداشت روز: رحمت مهدوی
آذرقلم: چندی پیش با یکی از مسولین آذربایجانی شرقی در سطوح میانی_اداری گفتگو می کردیم. از سیاست_زدگی بیش از حد مسولین آذربایجانی و فضای عمومی حاکم بر جامعه گلایه نمودم . اینکه چرا دیگ اصلاح طلبی و اصولگرایی در آذربایجان پرشعله تر از پایتخت می جوشد؟
در آسیب شناسی سیاست زدگی فضای آذربایجان، خدمتشان عرض کردم یکی از دلایل رشد و توسعه_ به عنوان مثال استان اصفهان این است که گفته می شود مسولین این استان علی رغم اختلافهای جناحی و فکری که دارند در پیگیری مشکلات کل استان همدلی دارند، ولی در خطه آذربایجان متاسفانه اینطور نیست و نمایندگان هر حوزه به طور انفرادی پیگیر امور هستند.
تحلیل و تعبیری که ایشان داشتند این بود که در استان اصفهان وقتی ساعت ۱۷ عصر می شود مسولین، اختلاف دیدگاهها، تفاوت فکری، جناحی و سیاسی را فراموش کرده و دور یک میز می نشینند و راههای توسعه اصفهان را بررسی می کنند و این در مورد کرمان و یزد و..هم صدق دارد.
در سیستم اداری ایران، این یک واقعیت است که نخبگان آذربایجانی اولا از خود پایتخت بیشتر سیاسی اند و غرق در دعواهای گرایشهای سیاسی، دوما همین که از این خطه پا بیرون می گذارند بیشتر دنبال پیشرفت شخصی هستند و اساسا انسانهای دغدغه مند نیستند، سوما، به سیستم پرورش نیرو اعتقاد ندارند و اگر چنین رویه ای هم در پیش بگیرند عمدتا نزدیکان و دوستان صمیمی شان مورد توجه قرار می گیرد و آنهم به شرطی که همیشه پایین تر از آنها قرار بگیرند. چهارما، عموما تا کسی دنبالشان نرود از ظرفیتهای خود برای پیشبرد امور منطقه استفاده نمی کنند به عبارتی خود پیشقدم نمی شوند. پنجم اینکه نخبگان آذربایجان با هم یک حس رقابت در سیستم اداری دارند و نگران آن هستند که اگر خیلی به همشهری یا همزبانانشان میدان دهند، آنها جای او را خواهند گرفت. دلیل همه آنها نیز به زعم نگارنده همان به بحث دغدغه مند نبودن بر می گردد.
امید است روزی در آذربایجان نیز ساعت ۱۷ عصر شود و مسئولین آذربایجانی به جای جمله تکراری «از بالا نمی گذارند» و مرزبندی های بیش از حد اصلاح طلبی و اصولگرایی، به جای تدارک برای مناظره جهت حل معضلات منطقه تحت تاثیر گرایشهای سیاسی، دور یک میز برای گفتگو بنشینند. زمانی یک کشور قدرتمند و پیشرفته تر خواهیم داشت که شاهد توسعه متوازن در تک تک روستاها، شهرها و استانهایمان باشیم. برای این امر نیز وظیفه مسولین و یا نمایندگان هر استان است که برای پیگیری مشکلات شهرهای مختلف منطقه کمک حال هم باشند و به بهانه دیدگاههای فکری از هم فاصله نگیرند، همانطور که در سطح ملی نیز باید بر سر منافع ملی اختلافهای سیاسی را کنار گذاشته و برای سربلندی و عزت کشور یکدل و یکدست شد.
امیدواریم در انتخابات پیش رو نامزدهای محترم انتخاباتی که روحیه گفتگو و تعامل، نقدپذیر، مشورت پذیری ندارد بخاطر صلاح منطقه و کشور از ادامه راه منصرف شوند یا از سوی مردم مورد استقبال قرار نگیرند، چرا که در طی حداقل چهارسال گذشته شاهد هستیم که هیچ یک از پروژه های مهم این خطه به ثمر ننشسته، جز یک افتتاح فرمایشی، نمایشی، آزمایشی راه آهن میانه – تبریز که یقینا دلیل اصلی همین پسرفتها سیاست بازی و تک روی های بی مورد گذشته بوده است[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]