یادداشت ورزشی: حمید
آذرقلم: بیایید منطقی و آرام باشیم، تراکتور ابزار قهرمانی را ندارد.
۱- تیم تراکتورسازی تمام تلاش و همت خود را به کار بسته است و ظرفیت تراکتور همین هست که می بینیم. بازیکنان برای تیم پرسپولیس یا استقلال با تعصب بازی می کنند،حتی مطالبات خود را دریافت نکنند. چطور می شود تیمی با سه پنجره محرومیت باز قهرمان می شود. در تیم تراکتور بازیکنان مطالبات خود را دریافت می کنند و با هواپیمای اختصاصی می روند ولی انگیزه کافی ندارند که ناشی از عدم علاقه قلبی به این تیم و بازی به عنوان بازیکن حرفه ای می باشد. خرید بازیکنان خارجی بی کیفیت نیز مزید بر علت می باشد.
۲- فقدان یک مربی با دانش و فقدان تاکتیک های جایگزین. بطوریکه سر مربیان تیم های سپید رود و پیکان ، اظهار کرده اند که کاملا با تاکتیک بازی تراکتور آشنایی دارند.
۳- تیم تراکتور دارای شخصیت تیمی پایدار نیست و هیجانات در این تیم غالب بر مدیریت سازمان یافته می باشد. به عبارت دیگر در این تیم هیجانات مدیریت می شوند و نه تیم فوتبال. ایکاش فروزان را نیمکت نشین می کردند و سپس بدنبال بررسی موضوع می رفتند.
۴- هواداران نا شکیبا و بعضا داشتن توقعات قهرمانی از تیمی که ابزار لازم برای این نتیجه گیری را ندارد.
۵- عدم اتکا به سرمایه های فوتبالی منطقه ای مانند تیم فولاد و به عبارتی فقدان برنامه برای بازیکن سازی.
۶- فوتبال بیشتر برای ایجاد دوستی و صمیمیت هست نه ایجاد اختلاف و استرس. بیایید از فوتبال لذت ببریم.