[vc_row][vc_column][vc_column_text]آذرقلم: جمعی از پرسنل تلاشگر و دلسوز اورژانس تبریز، با ارسال پیامی، نسبت به اجحاف و بی عدالتی صورت گرفته در حق آنها در مورد پرداخت سختی کار کرونا ابراز نارضایتی و گلایه کردند.
پایگاه خبری آذرقلم، بر مبنای رسالت روشنگری و ضرورت انعکاس دردها و مشکلات مردم، بدون هیچ قضاوت و تائید و یا رد آن ها، نسبت به انتشار این اظهارات اقدام می کند. بدیهی است حق پاسخ و روشنگری برای مسئولان مربوطه از سوی این رسانه محفوظ می باشد:
***
خیز چهارم کرونا، شروع شده و همه مردم و مسئولان سیاسی و بهداشتی، به اتفاق بر ضرورت برنامه ریزی های دقیق، محکم بستن کمربندها و تقویت توان مبارزان خط مقدم مقابله با کرونا تاکید می کنند. مردان و زنانی که در طول 13 ماه گذشته بیشترین ایثار و از جان گذشتگی را از خود نشان دادند: پرسنل فوریت های پزشکی و اورژانس 115 تبریز!
اما اکنون بعد از تحمل ماه ها درد و رنج و مشقت، آنچه در دل آنها باقی مانده، آهی است از سر حسرت و دردی است از روی تبعیض و اجحاف و ناله ای است از روی بی توجهی مسئولان نسبت به این مبارزان خط مقدم!
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست
آنچه البته به جایی نرسد فریاد است!
براساس وعده مسئولان قرار بود پاداش تلاش حضور در این عرصه خطیر به اورژانسی های 115 تبریز اهدا شود. اما از خلال آن همه وعده و وعید، تنها چیزی که اکنون به دست شان رسیده، سایه شوم تبعیض است و بی عدالتی. بیشتر از آنکه مشوق و امیدبخش باشد مایه سرافکندگی و تحقیر است. پرداخت حق سختی کار کرونا به مبلغ 80 هزار تا 120 هزارتومان برای شاغلین بیمارستان های درجه دو و سه و بیش از یک میلیون تومان برای بیمارستان های درجه یک و مدرن و نورچشمی ها! آیا این تبعیض و بی عدالتی می تواند موجب تقویت روحیه و تشویق آنها برای آماده شدن برای خیز چهارم کرونا باشد؟ گویا کبوتران حرم در این صحن و سرا قرب و جایگاه ویژه ای دارند. انگار در موضوع مهمی به نام مرگ و زندگی برای مقابله با کرونا برخی ها عزیزتر و دردانه و نور چشمی مسئولان هستند و همین اجحاف و تبعیض در تخصیص پاداش مبارزه با کرونا بیشتر از خود کرونا، سپیدجامگان بهداشت و درمان را دلتنگ و بی انگیزه کرده است. اکنون این صف همیشه آماده، با چه امید و انگیزه ای در این جدال نابرابر در خاکریز چهارم عرض اندام کند؟
یکی از پرستاران شاغل در بیمارستان الزهرا تبریز هم که خواست نامش فاش نشود اظهار می کند که مشکل عدم تخصیص پاداش مناسب و تبعیض در پرداختی ها، در مورد بیمارستان آنها هم وجود دارد به طوری که در قبال هشت ماه کار و تلاش در این حوزه طاقت فرسا، تنها 800 هزارتومان حق سختی کار گرفته است!
این نوع رفتار تبعیض آمیز از بیمارستان کودکان تبریز و چند بیمارستان ومرکز درمانی دیگر نیز گزارش شده است.
این در حالی است که برابر آمار مستند ارائه شده از سوی مسئولان، از زمان شیوع پاندومی کرونا در تبریز، بیش از 37 درصد پرسنل اورژانس 115 تبریز یعنی حدود 230 نفر از آنان به کرونا مبتلا شده اند. کدام رسته شغلی را شما سراغ دارید که اینگونه در برابر این دشمن خطرناک، جان فشانی کرده و تا این اندازه متحمل بیماری و رنج و مشقت شده باشد؟
واقعیت تلخ این است: پرسنل اورژانس خسته اند، آنها برای احیای جان یک بیمار هنگام عزیمت به محل ماموریت سر از پا نمی شناسند، گاهی یادشان می رود که وقتی بر بالین بیمار اورژانسی حاضر می شوند دوران پاندومی کرونا است و خطر سرایت، خود آنها را هم تهدید می کند و چه بسا بعد از حضور در یک منزل و محل کار یک بیمار اورژانسی متوجه می شوند که فرد مشکوک و یا مبتلا به کرونا بوده است. و چه بسیار پرسنلو پرستارانی که از این طریق مبتلا شده و خود بستری شده اند. اما به رغم این شرایط سخت و مشقت بار، تصمیم گیری های مدیریت درمان و بهداشت استان و اورژانس، در مورد این عزیزان کمی دور از انصاف بوده است. در چنین شرایطی دیگر چه انتظاری از رزمندگان خط مقدم مبارزه با کرونا می توان داشت؟ آیا امید و انگیزه ای برای آنها باقی می ماند؟ انصاف هم نصف دین است!
انتظار داریم بخش بهداشت ودرمان و اموزش پزشکی و مدیریت اورژانس پاسخ قانع کننده و شفافی در این مورد ارائه دهند.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
جانا ، سخن از زبان ما گفتید
سلام،در مورد حق کرونای بیمارستان کودکان هم بنویسید، تبعیض واقع شدا