[vc_row][vc_column][vc_column_text]آذرقلم: مدیرعامل باشگاه تراکتور با جمعی از مسئولان تبریز و آذربایجان شرقی به بازدید از ورزشگاه یادگار امام(ره) پرداختند تا زمینه را برای حضور مجدد تماشاگران در این ورزشگاه مورد بررسی قرار دهند.
به گزارش آذرقلم، میر معصوم سهرابی، مدیرعامل این باشگاه به همراه نمایندگانی از استانداری آذربایجان شرقی، معاون عملیات نیروی انتظامی استان، نمایندگانی از یگان ویژه استان، مدیرکل ورزش و جوانان استان، نماینده اداره ورزش و جوانان شهرستان تبریز و مدیر ورزشگاه یادگار امام روز سه شنبه ۲۴ اسفند از بخشهای مختلف این ورزشگاه بازدید کرده و آخرین وضعیت و نواقصات این مجموعه برای میزبانی از هواداران تراکتور را بررسی کردند.
به دنبال شیوع کرونا و اعمال محدودیت های کرونایی و برگزاری مسابقات ورزشی بدون حضور تماشاگران، بازی های خانگی تراکتور که در یادگار امام برگزار می شد به ورزشگاه بنیان دیزل منتقل شد.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
وضعیت تراکتور با جادو و معجزه هم درست نمیشود!
اتفاقات رخ داده در تراکتور در لیگ بیست و یکم و فصول اخیر نشان میدهد حتی زمانی که به بهبود شرایط امیدواری ایجاد میشود، نباید آینده روشنی برای تراکتور متصور شد.
باشگاه تراکتور از ابتدای فصل تاکنون شرایط خوبی را پشت سر نگذاشته و با حواشی زیادی از انتقال مالکیت تا بیثباتی نیمکت دست و پنجه نرم کرده است. به نوعی میتوان گفت که تراکتور به محلی برای مطرح شدن افراد و مسائل پیش پا افتاده غیر ورزشی تبدیل شده و هیچکس به آینده این تیم فکر نمیکند.
حتی کسانی که خود را به عنوان دایه مهربانتر از مادر نشان میدادند، به فکر مشهور شدن و مقاصد غیرورزشی بودند چرا که فوتبال فضای خوبی برای مطرح شدن آدمها و برخی سوء استفاده ها است. این موضوع به وضوح در ماجرای واگذاری باشگاه تراکتور به شرکت ملی مس که در جنجال خبری کلید خورد و در سکوت خبری منتفی شد، دیده شد؛ موضوعی که هم مطرح شدنش و هم منتفی شدنش به باشگاه تراکتور ضربه زد.
سوای این مسائل، بیثباتی فنی تراکتور شاید مهمترین مشکلی جاری باشد که تراکتوریها در این فصل داشتهاند. این موضوع به انتخابهای اشتباه مدیران باشگاه تراکتور برمیگردد که به نظر فاقد درک فوتبالی بوده و با جابجایی های مکرر مربی تقریبا یک فصل تراکتور را نابود و این تیم را در آستانه سقوط قرار داده اند.
حالا مدیران تراکتور، چهارمین سرمربی فصلشان را انتخاب کردند و هدایت تیم را به ارتوئرول سائلام سپردهاند. انتخابی که باتوجه به شناخت قبلی سائلام از تراکتور شاید منطقی به نظر رسد اما این مربی فرصت کمی برای بهبود شرایط دارد و دو گام نخستش را هم با یک تساوی و یک باخت پشت سر گذاشته است.
شاید بهتر باشد که توقع زیادی از سائلام نداشت، چون ضربهی مهمی که بیثباتی به تراکتور وارد میکند، بلاتکلیفی و افت انگیزه در بین بازیکنان این تیم است. اتفاقی که از ابتدای فصل با محمد عباسزاده و اکبر ایمانی آغاز شد و در آخرین مورد هم علی دشتی نشان داد که جو ملتهبی در باشگاه تراکتور وجود دارد.
دشتی، بازیکن فعلی تراکتور انتقادات شدیدی نسبت به عملکرد میر معصوم سهرابی، مدیرعامل و محمد نصرتی، مربی تراکتور مطرح کرده و از جریمه ۲۰ درصدیاش توسط باشگاه خبر داده است. این اتفاق احتمالا فقط برای علی دشتی رخ نداده و بازیکنان دیگری هم از وضعیتی که باشگاه برایشان رقم زده، ناراضی هستند اما آن را مطرح نمیکنند. در نتیجه حتی اگر به جادوی سائلام هم امیدی باشد، نباید توقع نتیجه گرفتن از تراکتور داشت و آینده روشنی برای پرشورها متصور بود.
محمدامین شهسواری
وضعیت تراکتور با جادو و معجزه هم درست نمیشود!
اتفاقات رخ داده در تراکتور در لیگ بیست و یکم و فصول اخیر نشان میدهد حتی زمانی که به بهبود شرایط امیدواری ایجاد میشود، نباید آینده روشنی برای تراکتور متصور شد.
باشگاه تراکتور از ابتدای فصل تاکنون شرایط خوبی را پشت سر نگذاشته و با حواشی زیادی از انتقال مالکیت تا بیثباتی نیمکت دست و پنجه نرم کرده است. به نوعی میتوان گفت که تراکتور به محلی برای مطرح شدن افراد و مسائل پیش پا افتاده غیر ورزشی تبدیل شده و هیچکس به آینده این تیم فکر نمیکند.
حتی کسانی که خود را به عنوان دایه مهربانتر از مادر نشان میدادند، به فکر مشهور شدن و مقاصد غیرورزشی بودند چرا که فوتبال فضای خوبی برای مطرح شدن آدمها و برخی سوء استفاده ها است. این موضوع به وضوح در ماجرای واگذاری باشگاه تراکتور به شرکت ملی مس که در جنجال خبری کلید خورد و در سکوت خبری منتفی شد، دیده شد؛ موضوعی که هم مطرح شدنش و هم منتفی شدنش به باشگاه تراکتور ضربه زد.
سوای این مسائل، بیثباتی فنی تراکتور شاید مهمترین مشکلی جاری باشد که تراکتوریها در این فصل داشتهاند. این موضوع به انتخابهای اشتباه مدیران باشگاه تراکتور برمیگردد که به نظر فاقد درک فوتبالی بوده و با جابجایی های مکرر مربی تقریبا یک فصل تراکتور را نابود و این تیم را در آستانه سقوط قرار داده اند.
حالا مدیران تراکتور، چهارمین سرمربی فصلشان را انتخاب کردند و هدایت تیم را به ارتوئرول سائلام سپردهاند. انتخابی که باتوجه به شناخت قبلی سائلام از تراکتور شاید منطقی به نظر رسد اما این مربی فرصت کمی برای بهبود شرایط دارد و دو گام نخستش را هم با یک تساوی و یک باخت پشت سر گذاشته است.
شاید بهتر باشد که توقع زیادی از سائلام نداشت، چون ضربهی مهمی که بیثباتی به تراکتور وارد میکند، بلاتکلیفی و افت انگیزه در بین بازیکنان این تیم است. اتفاقی که از ابتدای فصل با محمد عباسزاده و اکبر ایمانی آغاز شد و در آخرین مورد هم علی دشتی نشان داد که جو ملتهبی در باشگاه تراکتور وجود دارد.
دشتی، بازیکن فعلی تراکتور انتقادات شدیدی نسبت به عملکرد میر معصوم سهرابی، مدیرعامل و محمد نصرتی، مربی تراکتور مطرح کرده و از جریمه ۲۰ درصدیاش توسط باشگاه خبر داده است. این اتفاق احتمالا فقط برای علی دشتی رخ نداده و بازیکنان دیگری هم از وضعیتی که باشگاه برایشان رقم زده، ناراضی هستند اما آن را مطرح نمیکنند. در نتیجه حتی اگر به جادوی سائلام هم امیدی باشد، نباید توقع نتیجه گرفتن از تراکتور داشت و آینده روشنی برای پرشورها متصور بود.
محمدامین شهسواری