آذرقلم: شهریور 1320: هنگامی که متفقین تصمیم به اشغال ایران گرفته و عزم عبور از پل آهنی مسقر بر روی رودخانه ارس کرده بودند ارتش تا بن دندان مسلح روس هنگام ورود به خاک آذربایجان شرقی متوجه وجود سربازان مسلح در آنسوی ارس شده و موضع نظامی گرفته و آتش جنگ در دوسوی مرز آغاز می شود.
ارتش روس دو روز به جهت ایستادگی سربازان غیور آذربایجانی، پشت پل آهنی جلفا متوقف شدند. سربازان با سلحشوری تمام و با شگردی خاص عملیات تقابل در برابر ارتش روس را طوری انجام دادند که گویی یک ارتش بزرگ در مقابل آنان قرار دارد. فرمانده روس ها با مشاهده وضع موجود و عدم عبور از تنها گذرگاه دسترسی به آنسوی آراز دستور گلوله باران پایگاه نظامی مرزبانان را بوسیله آتش توپ خانه صادر می کند.
ژاندارم سرجوخه ملک محمدی، سید محمد راثی هاشمی و عبدالله شهریاری سه نفر با رشادت تمام ایستادگی کردند و حتی در آخرین لحظات و با مشاهده زیر و رو شدن پایگاه دست از ایستادگی در برابر ارتش دشمن برنداشته و سرانجام یکی پس از دیگری در زیر باران آتش توپخانه روس حماسه ای به رنگ خون و بنام آزادی را رقم زدند.
سه مرزبان غیور آذربایجانی سرانجام پس از دو روز ایستادگی در برابر ارتش روس در سوم شهریور سال 1320 جام شهادت را نوشیدند
فرمانده ارتش روس پس از مشاهده خاموش شدن آتش سلاح ها دستور ورود به خاک آذربایجان را صادر می کند. فرمانده روس ها با مشاهده پیکر بی جان تنها سه تن از سربازان و رشادت کم نظیر سه نفر با سلاح های ساده جنگی، دستور اجرای مراسم خاک سپاری با احترام نظامی در جوار رودخانه ارس را صادر کرده و این سه سرباز آذربایجانی را الگویی برای افراد خود معرفی می کند.
بر روی سنگ آرامگاه هر سه شهید که در شهریور ماه ۱۳۲۰ در راه انجام وظیفه در مقابل مهاجمین ایستادگی و به شهادت رسیده است.” بر بالای آرامگاه آنان این بیت شعر نقش بسته است:
هرچند آغشته شد به خون پیرهن ما
شد جامه سربازی ما هم کفن ما
شادیم ز جانبازی خود در شکم خاک
پاینده و جاوید بماند وطن ما
گزارش از: رباب انصاری
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]