- پایگاه خبری آذرقلم - https://azargalam.ir -

تساوی حاصل ناتوانی گل محمدی و ترس تقوی!

یادداشت ورزشی: طاهر صاحبی

آذرقلم: گل محمدی پدیده، توان لازم برای گرفتن هر سه امتیاز بازی را نداشت، پیروانی و تقوی علم و جسارت کافی!

ابتدا ماجرا را از زاویه ای بررسی می کنیم که تراکتور یک امتیاز برابر صدرنشین در خانه حریف کسب کرد. تک امتیازی که منجر به صعود موقت یک پله ای تراکتور در جدول رده بندی شد.

اما نیمه خالی لیوان پر از ابهامات تاریک بود. تعداد اشتباهات اساتید نیمکت تراکتور از مرز اعداد تک رقمی عبور کرد.

اولین اظهار نظر دژاگه در مورد تعویض جنجالی

گاف هایی آغشته به رنگ ترس، چاپلوسی و توهین به یک باشگاه پر هوادار.

دقیقاً در هفت بازی قبلی، اوج تأثیر گذاری سوگیتا و اسماعیلی فر در سیستم ۴۲۳۱ و در پست وینگر رخ داد. در کمال ناباوری، سوگیتا ۲۰ دقیقه تمام در جناج غیر تخصصی(راست) محو بود. و علت آن اصرار بر بازی دژاگه در پست سوگیتا بود!

زوج هماهنگ و خطرناک اسماعیلی فر و استوکس نامهربانانه با تبعید اسماعیلی فر به دفاع راست از هم گسیخته شد. تبعات این تصمیم بحث برانگیز، بی اثر شدن استوکس در خط حمله و بازی ریسکی یک وینگر در دفاع راست بود.

پس از دقیقه ۲۰ که کادر نامرئی تراکتور سوگیتا را به جناح چپ بازگرداندند. تراکتور آرایش ۴۴۲ به خود گرفته بود! یعنی سوگیتا، فرسنگ ها از محوطه جریمه حریف دور بود.

به بازی گرفتن یک مدافع قلدر(سلیمی) در پست هافبک دفاعی جهت نفوذ حاج صفی از جناح چپ و جایگزینی سلیمی به عنوان مدافع چپ! مشخص نیست چنین تخیلات تاکتیکی در کدام دانشگاه فوتبال اروپا تدریس می شود؟ وظیفه یک ساید بک، نفوذ است مگر به دستور کادر فنی فول بک باشد. سلیمی اگرچه یک مدافع قلدر و درگیر نشان داد اما، تراکتور در پست سلیمی به یک هافبک دفاعی طراح و خلاق نیازمند بود. تأثیر این اشتباه، از دست دادن میانه میدان و عدم ارسال حتی یک پاس صحیح به استوکس بود!

عدم تعویض دژاگه، که ۹۰ دقیقه تراکتور را ۱۰ نفره کرد.

دژاگه ای که اصلاً روی فرم نیست و آرزوی هواداران تراکتور بازگشت این بازیکن به روزهای خوب است. اما دژاگه این روزها اخلاقی شبیه به کیفیت فنی اش دارد. شاید تصوری غیر، از لیگ ایران داشت. دژاگه ای که مزد اهانت و اعتراض به سرمربی بزرگ و اسبق تیم را با بازی ۹۰ دقیقه ای گرفت. و جالب است، هیچ یک از اعضای کادر فنی جرأت و جسارت تعویض وی را نداشتند! گنجاندن دژاگه ناآماده در ترکیب، به قیمت نابود کردن هماهنگی ای بود که توشاک ۲ ماه تمام برای آن زحمت کشیده بود. استفاده از اسماعیلی فر در دفاع راست و سوگیتا در پست هافبک راست. اگرچه توشاک بزرگ نیز با تعویض دژاگه تاوان سختی داد و تقوی و پیروانی جهت حفظ سمت، یک نامهربانی آشکار در حق هواداران تراکتور انجام دادند. تقوی به همراه پیروانی که می توانست با تعویض دژاگه با مهدی پور، اسماعیلی فر را وینگر راست کند. از این کار امتناع کرد. تا شاید مورد خشم شبانه مدیران تراکتور واقع نشود.

تعویض بی ثمر، مهدی پور و پهلوان و خروج سوگیتا از جریان بازی و سپس خود بازی.

تغییر پست و وظایف مسعود شجاعی. جالب است بازیکنی که در زمان توشاک، ضد حملات خطرناک و زهردار با پاس های تک ضرب ترتیب می داد. امروز هر ضد حمله ای را با یک سر توپ و حماقت های انفرادی به باد داد. او نیز همراه دژاگه یا عصبی بود و یا بسیار پرمدعا بازی کرد. و با اخراج پیاپی از دو بازی فاصله چندانی نداشت. مسعود نیز در تخیلات تاکتیکی تقوی گم بود. مثل ۱۱ ستاره ای که در سیاه چاله تاریکی بلعیده شدند.

شرایط انضباطی و مدیریتی تیم وارد فاز بحرانی شده است. دیر نیست که با عدم زدوده شدن افکار غیر حرفه ای مسببان این شرایط، تراکتور واقعاً در مسیر استیل آذین قدم بردارد.