[vc_row][vc_column][vc_column_text]یادداشت: سعید گلچین
آذرقلم: شهین باهر ، شهرداری که 4 سال پیش در چنین روزهایی به لطف ابتکار و یارگیری دبیری و عهدشکنی دو تن از اعضای ائتلاف تدبیر و امید بر کرسی عمارت شهرداری تبریز تکیه زده بود امروز بالاخره کرسی بلدیه چی تبریز را ترک کرد و جای خود را معاون خویش سپرد.
به گزارش آذرقلم، «پایان کار» اصطلاح شناخته شده و مرسومی است برای فعالین حوزه ساختمان و مدیران و کارکنان شهرداری. تعبیری که حکایت از اتمام یک دوره سخت و طاقت فرسا در حوزه شهرداری دارد. حالا این عنوان را می توان برای ایرج شهین باهر به کار برد. مدیری که چهار سال کلید شهر تبریز را به دست داشت.
ایرج شهین باهر که در سال 1396 به صورت غیرمنتظره در بین کاندیداهای شهرداری تبریز قرار گرفته بود توانست از شهرداری باسمنج به شهرداری کلانشهر تبریز ارتقا پیدا کند. شهرداری که حرف و حدیث ها و نقاط ضعف و قوت او اکنون و در پایان چهار سال از دوران مدیریت وی بر شهر تبریز مورد توجه محافل خبری، سیاسی و شهری قرار گرفته است. برخی شهین باهر را مدیری پاکدست، انعطاف پذیر و تعامل گرا می دانند و مخالفان نیز، او را مدیری بدون اقتدار، ریسک ناپذیر، فاقد نفوذ در لاب های قدرت در پایتخت و در نهایت فاقد شاخصه های یک مدیر در شان تبریز می دانند. اما به هر حال هر چه باشد چهار سال دیگر هم گذشت و شهردار پنجاه و ششم تبریز به پایان راه خویش رسید و قضاوت در مورد عملکرد و کارنامه اش به آیندگان واگذار گردید. اما هرگز نباید عملکرد دوگانه دو عضو شورای شهر تبریز در چهار سال پیش یعنی آقایان مسعودی ریحان و نیکوخصلت که به کمک لیست اصلاح طلبان تدبیر و امید وارد ترکیب شورا شده و در نهایت به آرمان این گروه پشت کردند فراموش کرد. ایرج شهین باهر ، شهرداری خویش را مدیون عهد شکنی این دو عضو شورا بود و در طول چهار سال گذشته هم این دو همیشه در کنار شهین باهر قرار گرفتند!
این موضوع را از آن جهت در اینجا نقل کردیم که مشابه این اتفاق در این شورای ششم نیز امکان بروز دارد. به قول کارل مارکس: تاریخ دو بار تکرار می شود . یک بار به صورت تراژیک و بار دوم به صورت کمدی!
شاید بزرگترین اشتباه شهین باهر را انتخاب مدیران ضعیفی دانست که نتوانستند مطالبات مردم و رسانه ها را محقق سازند. او در طی چهار سال مدیریت خود، هرگز علاقه ای به مصاحبه های مطبوعاتی نداشت و می توان گفت که از رسانه ها گریزان بود. این نقطه ضعف هم به انتخاب مسئول روابط عمومی ضعیفی برمی گردد که نتوانست تعاملی بین رسانه ها با مدیریت کلان شهری برقرار کند. مسئولی که بین رسانه ها، قائل به خط کشی خودی و غیرخودی بود و با اعمال تبعیض در بین رسانه ها و نیز قطع آگهی که تنها محل درآمد خیلی از رسانه ها بود باعث تضعیف روابط مدیریت شهری و رسانه ها گردید.
نقطه قوت شهین باهر، عدم نقد او بر مدیریت قبلی شهر بود. او متانت به خرج داد و هرگز مدیریت قبلی شهرداری را نقد نکرد. چه اگر می خواست این کار را هم بکند سوژه ها و بهانه های بسیاری وجود داشت. مخصوصا با شورای پرحاشیه چهارم و شهرداری به نام صادق نجفی!! هر چند که بسیاری از کارشناسان شهری ، این سکوت ایرج شهین باهر را نه تنها حمل بر نقطه قوت او نمی دانند که بر عکس نقطه ضعف ایرج می شناسند. آنها معنقد بودند که با توجه به اشرافیت او بر مسائل پشت پرده شورای چهارم، شهین باهر باید همه ناگفتنی ها و احتمالا خیانت های دوران گذشته را برای قضاوت آیندگان به مردم و رسانه ها بازگو می کرد.
حالا با وجودی که شهین باهر کرسی بلدیه چی را ترک کرده اما او هنوز هم بی میل نیست برای یک دوره دیگر به این سمت برگردد. از همین روست که نام او در لیست گزینه های ششم شورای شهر تبریز به چشم می خورد. او حداقل از حمایت قاطع دو عضو شورای شهر ششم برخوردار است. برگی، رئیس شورای ششم و دبیری، رئیس شورای پنجم! دو رایی که بی تردید نقش و تاثیر زیادی بر روی آرای دیگر دارند.
اکنون و در اوج فعالیت شبکه های مجازی، افراد بسیاری علیه شهردار پیشین می تازند و با کنایه و ایهام یا او را حلال نمی کنند و یا رفتنش را به جشن نشسته اند . اما کمتر صفحه و پیجی را می توان یافت که از رفتن شهین باهر ابراز تاسف و ناراحتی کرده باشد و آرزو داشته باشد که شورای ششم باز هم او را به عنوان شهردار چهار سال آینده انتخاب کند! همین نشانه برای قضاوت در مورد عملکرد او کافی است.
در مورد عملکرد شهردار سابق تبریز و تیم مدیریتی او باز هم خواهیم نوشت…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]