آذرقلم: عضو هیات علمی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران در جمع مدیران آذربایجان شرقی و تبریز گفت: هر مدیری که فکر می کند که بهتر از کارمند زیردستش عمل می کند برای آن سازمان و جامعه خطرناک است!
به گزارش خبرنگار آذرقلم، دکتر علی اصغر پور عزت که در همایش «مدیریت راهبردی عصر مدار» که در سازمان مدیریت و برنامه ریزی آذربایجان شرقی برگزار شد سخن می گفت با اشاره به لزوم حفظ منابع ملی تاکید کرد: مدیریت باید دانش مبنا باشد تا مصرف منابع ملی واجد دو ویژگی «کارآمدبودن و اثربخش بودن » باشد.
دکتر پورعزت، نحوه مواجهه کشورها با آینده را به 5 دسته تقسیم بندی کرد و گفت: در دسته اول «کشورهای منفعل» قرار دارند که در برابر بازیگران فعال جهان، طرحی برای آینده ندارند مانند افغانستان 20 سال پیش که اکنون سرعت رشد بالاتری نسبت به کشورهای همسایه دارد.
در دسته دوم، کشورهای «همنوا» قرار دارند که فقط نقش همراهی دیگر کشورها را دارند مانند کره جنوبی 30 سال پیش و ترکیه 20 سال قبل!
وی در ادامه افزود: در دسته سوم، کشورهای موسوم به «فعال به آینده» قرار دارند که شامل کشورهای ترکیه و مالزی امروز هستند که ضمن رعایت قواعد موجود جهانی، به قواعد روز دنیا هم واکنش خوبی نشان می دهند. اما در دسته چهارم، کشورهای «فوق فعال» قرار دارند که قواعد بازی جهانی را می شناسند اما در عین حال همواره خود قواعد جدیدی را خلق می کنند. مانند چین و ژاپن امروز که رویکردهای اقتصادی و سیاسی خود را به جهان تحمیل می کنند.
پورعزت در ادامه به کشورهای گروه پنجم موسوم به کشورهای « آشفته حال» اشاره کرد و گفت: در این دسته کشورهایی قرار دارند که گاهی در قالب کشورهای فعال عمل می کنند و گاهی در نقش کشورهای منفعل ظاهر شده و در دوره ای دیگر به شکل کشورهای همنوا درمی آیند. به عبارت دیگر تکلیف شان با خودشان مشخص نیست و دورنمای روشنی برای حال و آینده خود ندارند.
این استاد دانشگاه در ادامه با بیان اینکه تصمیمات امروز مدیران ما می تواند برای آینده جامعه مخرب و غیرقابل جبران باشد به عنوان نمونه از احداث «سد گتوند» در جنوب کشور یاد کرد که بدون مطالعه و به خاطر تصمیمات احساسی مدیران گذشته اجرا شده و سبب شده تا امروز محیط زیست ما تحت تاثیر این تصمیمات غلط مدیران گذشته قرار بگیرد.
پورعزت در خاتمه به برنامه چشم انداز بیست ساله کشور و سیستم اداری اشاره کرد و گفت: برنامه چشم انداز یک برنامه نمایشی نیست بلکه یک قرارداد همه جانبه اجتماعی است که باید تعهد آفرین بوده و تحقق پذیر باشد و در این راستا مدیران ارشد و میانی باید نقش مهمی را برای تحقق آن ایفا کنند.
خبرنگار: محمد امین خوش نیت