[vc_row][vc_column][vc_column_text]گزارش از: محمدامین خوش نیت
آذرقلم: از میان هشت گزینه مطرح برای تصدی شهرداری تبریز، مظفر سلیمانی، تنها فردی است که هم اکنون در داخل مجموعه شهرداری مشغول فعالیت است. او با مسئولیت سرپرستی موقت شهرداری، شانس زیادی برای حضور در عمارت شهرداری دارد.
از مدیریت مالی منطقه 4 تا سرپرستی شهرداری تبریز :
مظفر سلیمانی، تا زمانی که مدیر مالی شهرداری منطقه چهار را عهده دار بود چندان مورد توجه رسانه ها و دوایر مدیریتی و تصمیم گیری کلان شهرداری قرار نداشت. اما با حضور در سمت مدیر مالی و ذیحسابی شهرداری مرکز، مورد توجه حلقه مدیران و نیز اصحاب رسانه و خبرنگاران قرار گرفت. او به مدیری کم حرف، آرام، سخت کوش و پاکدست شهره است و تقریبا توانسته با همه اعضای شوراهای چهارم تا ششم کنار بیاید. تسلط او بر امور مالی و اداری از او مدیری توانمند و در عین حال بی حاشیه ساخته است. شاید از همین روی بود که به دنبال کنار رفتن ایرج شهین باهر، شورای ششم به سرپرستی مظفر سلیمانی رای مثبت داد. هر چند این رای بسیار شکننده و ضعیف بود اما موضوع این است که شورای 13 نفره تبریز، در مجموعه مدیران شهرداری شایسته تر از او را پیدا نکرد!
شورای ششم در اولین روز تشکیل جلسه خود مظفر سلیمانی را با 7 رای به عنوان سرپرست موقت شهرداری تبریز انتخاب کرد.
شهرام دبیری، فریدون بابایی، رسول برگی، پرویز هادی، یاسین بجانی، علی نوای باغبان و خانم حکیمه غفوری به سرپرستی مظفر سلیمانی رای دادند و روح الله رشیدی، روح الله دهقان‌نژاد، سیدکاظم زعفرانچی، محمدحسن اسوتچی، احد صادقی و غلامرضا احمدی به سرپرستی فرد دیگری رای دادند و با سرپرستی سلیمانی مخالفت کردند.
سوابق اجرایی:
مظفر سلیمانی، برادر شهید بوده و با مدرک فوق لیسانس مدیریت سابقه خوبی در امور مالی و اقتصادی دارد.
او همچنین در چندین هیات مدیره شرکت و سازمان تحت پوشش شهرداری تبریز عضویت دارد و با توجه به انضباط مالی و تسلط بر مسائل اقتصادی و مالی، از نفوذ بالایی در این سازمان ها و شرکت ها برخوردار است. هر چند که ویژگی های منحصر به فرد اخلاقی مظفر سلیمانی مانع بزرگ برخی رانت جوئی های احتمالی توسط بعضی فرصت طلبان و سودجویان است.
او همچنین عضو هیات مدیره تعاونی اعتبار شهرداری تبریز بوده و از چهره های تاثیرگذار در تصمیمات بانک شهر، تعاونی مسکن شهرداری و شرکت همشهری است.
ویژگی های شخصیتی:
مظفر سلیمانی، قطعا، قاطعیت و اقتدار علیرضا نوین و تکنیک برقراری رابطه با مخاطبان، دوستان و مدیران و جریان سازی رسانه ای را مانند صادق نجفی ندارد! شاید این نقطه ضعف بزرگ او باشد. او به سختی با حاضران گرم می گیرد و نگاه سرد او به حاضران، از اقتدار او می کاهد. با این حال، او می تواند با تلفیق تجارب مدیریتی خود در حوزه مالی و تکنیک های روابط عمومی و ارتباطات گسترده با کارشناسان، این نقص را هم برطرف کند.
سلیمانی، برخلاف بقیه گزینه های شهرداری و حتی بسیاری از مدیران، از قدرت بیان و نطق های تاثیرگذار و احساسی هم برخوردار نیست. شاید این ویژگی به خاطر سال ها حضورش در حوزه امور مالی است که بیشتر با عدد و رقم سرو کار دارد که فونداسیونی زمخت و خشن است. او اگر می خواهد مدیر مقتدر شهر باشد باید در حوزه فن بیان، شیوه های نفوذ کلام، پردازش و ارائه منسجم و منظم اطلاعات و تکنیک های «زبان بدن» تلاش کند. قدرت نطق او، نه به قدرت کلام علیرضا نوین (شهردار سال 1384) و نجفی (شهردار سال 1392) می رسد و نه به استدلال و انعطاف فتح الهی (شهردار سال 1378)! نه هیجان حاجی پور (شهردار سال 1382) را دارد و نه تخصص عمرانی شهین باهر را! او سلیمانی است و باید در کنار تسلط و اشرافیت بر امور اقتصاد و مدیریت، توان نطق های احساسی، سخنرانی های هیجانی، شور برانگیزی و تحریک افکار عمومی برای جریان سازی ها و حرکت های جمعی خود را هم تقویت کند. شهر در کنار نیاز به شهرداری مدیر و توانمند به چهره ای خبرساز و کاریزما نیاز دارد.
انتصاب به عنوان معاون اداری و مالی شهردار تبریز:
صادق نجفی، شهردار وقت تبریز مهرماه سال 1394 طی حکمی مظفر سلیمانی را با حفظ سمت به جای اکبر آقامحمدی به عنوان جانشین معاون اداری و مالی شهردار تبریز منصوب کرد.
سلیمانی، پیش از این مسئولیت مدیرکل اداره امور مالی و ذیحسابی شهرداری تبریز را عهده دار بود . در ادامه کار و در اردیبهشت ماه 95 شهردار تبریز ، به سلیمانی ابلاغ قطعی داد و او را به عنوان معاون اداری و مالی شهرداری تبریز منصوب کرد و او با ارتقا به این سمت، جایگاه اداره امور مالی و ذیحسابی شهرداری تبریز را ترک کرد.
امانتدار خوب!
مظفر سلیمانی بعد از انتصاب به عنوان سرپرست، بر موقتی بودن خودش مهر تائید زد و گفت: شهرداری تبریز را در دوران سرپرستی همانند معاونت مالی و اقتصادی، بدون حاشیه اداره خواهم کرد و تلاش می‌کنیم امانتدار خوبی باشیم. او دوست دارد بی حاشیه و کمتر رسانه ای شود تا یک چهره خبرساز و تبلیغاتی!
افزایش درآمدهای شهرداری تبریز:
هر چند موضوع درآمد مناطق بیشتر به تلاش و خلاقیت شهرداران مناطق و سازمان ها مربوط است اما بیشتر مساله تعریف چشم انداز و راهبردهای مربوط به کسب درآمد، کاهش هزینه ها و مدیریت اقتصادی مناطق بیشتر بر عهده مدیریت و معاونت مالی و اقتصادی شهرداری مرکز است. از همین روست که در طی سال های حضور سلیمانی در این سمت، شاهد افزایش درآمدهای شهرداری هستیم. مقایسه آمار درآمد حاصله شهرداری از سال 91 تا 95 نشانگر رشد 200 درصدی کل درآمدهای کسب شده در شهرداری تبریز در این سالها بوده است.
کل درآمد شهرداری تبریز در سال 1391 مبلغ 970 میلیارد تومان بود که این میزان در سالهای 92، 93، 94 و 95 به ترتیب به مبلغ 1430، 2160، 1854 و 1960 میلیارد تومان افزایش است.
تسویه بدهی‌های بانکی شهرداری :
بعد از پایان دوره فعالیت شورای چهارم و شهرداری نجفی، این سازمان عریض و طویل با بدهی های سنگینی روبرو گردید. به ویژه مطالبات بانک شهر از قِبل تسهیلات دریافت شده توسط شهرداری برای اجرای برخی طرح های عمرانی، سیستم مالی و اعتباری شهرداری تبریز و به ویژه منطقه دو را زمینگیر کرده بود. ضمن آنکه گذشت زمان سبب شده بود تا جرایم ناشی از تاخیر پرداخت ها سبب شده بود تا توان و قدرت مانور مالی و عمرانی را از شهرداری و شورای پنجم و شهرداری ایرج شهین باهر بگیرد.
شهرداری تبریز از سال ۹۲، حدود ۳۵۰ میلیارد تومان به بانک شهر، بدهی داشت که بازپرداخت آن، در دستور مالی شهرداری تبریز قرار گرفت و سلیمانی موفق باشد با همراهی برخی از مدیران مناطق و مرکز، این بدهی های رسوب کرده را تسویه کند. با در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی حاکم بر عموم کلان‌شهرها، این موضوع، موفقیت کم‌نظیری برای مدیریت شهری تبریز به شمار می‌رفت.
کلام آخر:
اکنون مظفر سلیمانی با این کارنامه موفق مالی و اقتصادی و مدیریت حساب های مالی و اعتباری، بی حاشیه در اندیشه حضور در کرسی بلدیه چی تبریز است. در حلقه یاران او جمعی از مدیران قدیمی شهرداری تبریز به چشم می خورد که او را برای این کار تشویق می کنند. سلیمانی، متخصص شهرسازی و یا عمرانی نیست اما با فوت و فن مدیریت آشنایی نسبی دارد. ضمن آنکه در میان کارکنان شهرداری هم از مقبولیت و وجاهت خوبی برخوردار است.
یکی از مهمترین چالش های سلیمانی در صورت جلوس بر کرسی شهرداری، نحوه تعامل او با مدیران باسابقه در بدنه شهرداری خواهد بود. برخی از مدیران مجموعه، چه بسا سابقه، تحصیلات و و ادعای بیشتری نسبت به سلیمانی دارند و به صورت پنهانی با صدارت او بر این مجموعه چندان راضی نباشند. از این رو، پاشنه آشیل موفقیت و ای ناکامی او در این مسئولیت همین مدیران ارشد خواهد بود و او باید بتواند از این زمین مین گذاری شده! به سلامت عبور کند. اما در عین حال او دوستان بسیار وفادار و نزدیکی هم در این مجموعه دارد که آنها نام او را برای این مسئولیت شهرداری کاندیدا کرده اند و برای موفقیت او نیز شبانه روز تلاش می کنند. اعتماد سلیمانی به حمایت و پشتیبانی این حلقه، بزرگترین انگیزه و پشتوانه حضور او در این رقایت است.
اگر مظفر سلیمانی بتواند با ارائه برنامه ای مدون در همه حوزه های عمرانی، شهرسازی، خدماتی و مالی و اقتصادی، اعتماد اعضای شورای ششم شهر تبریز به ویژه گروه اقلیت شورا را به سوی خود جلب کند خواهد توانست این کشتی طوفان زده مدیریت شهرداری تبریز را به ساحل آرامش برساند. مظفر، برای ظفر در این کارزار بزرگ به «اعتماد» شورا نیاز دارد تا بتواند عمود خیمه شهرداری را بالا نگه دارد![/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]