یادداشت ورزرشی: هادی دهقانی
آذرقلم: ” آلبر کامو ” نوشته است که بهترین درس های اخلاقیات را نه در کلاس های درس دانشگاه ، بلکه در میدان های بازی فوتبال آموخته است . مطمئنا کامو که هوادار سرسخت فوتبال و زیباییهای این ورزش بی رحم است کاش بود و از نزذیک بازی فوتبال تراکتور و سپید رود رشت و پیکان و البته در سالهای گذشته برخی بازی های این تیم را در ورزشگاه سهند ( یادگار امام ) تبریز تماشا می کرد و می دید چطور اخلاقیات فدای خودخواهی و زیاده خواهی های عده ای جوانک تازه به دوران رسیده گردیده است .
” ماریا بارگاس یوسا ” نویسنده شهیر ” پرویی ” و برنده نوبل ادبیات که عاشق فوتبال است و حتی جام جهانی اسپانیا را از نزدیک تماشا کرده است در مورد بازی فوتبال می گوید « باز ی فوتبال هر ملتی شبیه طرز عشقبازی آن است » . در واقع تاکتیک ها ، شگردها ، تکنیک بازیکنان و نوع دریبل زدن شان و حتی شوت کردن شان در میدان فوتبال چیزی نیست جز بدل و جانشین رسوم ، تخیلات و حتی مطالبات شهوانی و معنوی آن ملت .
آری ، سرسبزی چمن زمین فوتبال شبیه گیسوان معشوق عشوه گری است که دعوتگر است . در واقع بازیکنان فوتبال اگر عاشق نباشند ( عاشق مردم و ملتی که برایشان بازی می کنند نه عاشق پول های میلیاردی و …) نمی توانند در زمین فوتبال خواسته های ملتی را که برای شان فوتبال بازی می کنند برآورده کنند.
امروز بازی بازیکنان تراکتور چه شباهتی به رسوم و تخیلات مردم ترک به ویژه ملت آذربایجان دارد ؟ کدام یک از بازیکنان تراکتور به ملت بزرگ ترک زبان تعصب دارند ؟ کدام بازیکن تراکتور حماسه کوراوغلی ، قاچاق نبی و سایر قهرمانهای حماسی ملت ترک را می شناسد ؟ حتی ادبیات اروتیک ملت ترک زبان سراسر حماسه است . حتی تقلید برخی بازیکنان تراکتور در سالهای گذشته از رقص ملی مردم ترک ( لزگی ) که نوعی حماسه است تنها و تنها ادا در آوردن است نه یک رفتار حماسی و واقعی .
آیا امروز بازی بازیکنان تراکتور ( عشقبازی با توپ فوتبال ) حماسی است ؟ . در قلمرو عشق ادا در آوردن جایی ندارد باید اصیل بود – رقص برخی بازیکنان در استادیوم به خصوص در سالهای گذشته اصالت نداشت و ندارد و تنها ادای حماسه لزگی را در می آورند – ادا در آوردن آنها با روح حاکم بر ورزشگاه سهند تبریز هیچ نسبتی ندارد . واقعیت در صورتی دارای نتیجه می شود که بی درنگ نشانه شود ، این نشانه است که نتیجه ای در پی می آورد . تراکتور حماسه است .تراکتور تبدیل به نشانه ملت ترک شده است ، اما بازیکنان تراکتور نشانه نیستند . اگر بودند در بازی با سپید رود و پیکان به خاطر پول ( البته به اعتقاد بنده به خاطر سیاست و مسائل پشت پرده ) به ملت ترک خیانت نمی کردند . وقتی بازیکنان تراکتور هیچ وابستگی به ملت ترک نداشته باشند به راحتی خیانت می کنند.