[vc_row][vc_column][vc_column_text]
گزارش از: یزدان مرادی
آذرقلم: آمارهای وزارت بهداشت می گوید از ابتدای شیوع کرونا در ایران تاکنون که حدود سه هفته می‌گذرد، بیش از ۱۱ هزار نفر مبتلا شده‌اند و شیب ابتلا نیز همچنان صعودی است.
به گزارش آذرقلم، کادر درمانی بیمارستان ها، عمده افرادی هستند که تاکنون بارها درباره حضور آنها در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا یاد شده است با این حال افراد دیگری هم هستند که بنا به شرایط شغلی شان باید از نزدیک خطر ویروس کرونا را به جان بخرند؛ افرادی که در آرامستانها کار می کنند و از راننده های آمبولانس‌های حمل میت تا کارگران بخش تدفین را شامل می‌شوند.
کارگران بخش تدفین آخرین نفراتی هستند که با پیکر افراد فوت شده بر اثر کرونا تماس دارند.
رحیم یکی از آنهاست. می گوید: «ما با لباس مخصوص کار می کنیم. این لباس سرتاسری است؛ از نوک سر تا نوک پا. ماسک و دستکش هم می‌زنیم. خیالم راحت است که اینگونه در مقابل کرونا ایمن هستم.»
او با بیان اینکه در بین پیکرها از جوان ۳۰ ساله تا فرد ۸۰ ساله وجود داشته اما بیشترشان مسن بوده‌اند، درباره شیوه دفن پیکرها هم میگوید: «ما بیشتر پیکرهای مبتلا به کرونا را در طبقات آخر قبرها، در عمق سه متری زمین خاک می کنیم. سپس حدود ۳ کیسه حاوی ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم آهک روی سنگ لحد می ریزیم. بعد از خاکسپاری هم به دفترمان می رویم و تمام وسایلمان از جمله بیل و کلنگ را با الکل و وایتکس ضدعفونی می کنیم. آنجا یک پمپ اسپری داریم که کار ضدعفونی را با آن انجام می دهیم. لباس های مخصوص، دستکش و ماسکمان را هم بعد از هر بار دفن پیکرهای مبتلا به کرونا، می‌سوزانیم. سپس به حمام می‌رویم و دوش می‌گیریم.»
*در معرض خطریم اما نمی‌ترسیم
رحیم ۲۵ سال سابقه کار دارد و ماهانه حدود ۶ میلیون تومان حقوق می گیرد. به گفته او کمترین حقوق برای کارگران بخش تدفین حدود ۳ میلیون تومان در ماه است که به میزان سابقه شان بستگی دارد. او درباره خطرات کارش در این روزها هم می گوید: «من و همکارانم مثل پرستارها و دکترها، بیش از همه در معرض ابتلا به کرونا هستیم. البته من از اینکه کرونا بگیرم ترسی ندارم چون موارد بهداشتی را کامل رعایت می کنم. ضمن اینکه در این شرایط اقتصادی، چاره ای هم ندارم. کار دیگری بلد نیستم. برادر من تحصیلات دانشگاهی دارد اما شغلش مسافرکشی است و هزینه‌های خانواده‌اش هم به سختی جور می‌شود. من ۲۵ سال پیش به شکل داوطلبانه به بهشت زهرا رفتم و برای دفن اموات ثبت نام کردم. من برای ثوابش این کار را انجام دادم و بعدها دیدم دفن اموات با خلقیات من هم جور در می‌آید برای همین ادامه اش دادم. الان هم وظیفه ام را انجام می دهم.»
رحیم می گوید: «شاید فقط ۵ تا ۱۰ درصد از حضور مردم کمتر شده باشد. چند روز پیش پیکر یک بنده خدایی را به خاک سپردیم که ۷۰ سال سن داشت و بر اثر سکته قلبی جان باخته بود. حدود ۳۰۰ نفر از فامیل هایش در مراسم خاکسپاری حضور داشتند که فقط ۴-۵ نفرشان ماسک زده بودند یا دستکش داشتند. بعضی از مردم خیلی ماجرا را جدی نگرفتهاند.»
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]