آذرقلم: عضو هیات مدیره انجمن هنرهای نمایشی آذربایجان شرقی در مورد برگزاری گردهمایی تئاتر استانی گفت: توهم و خودشیرینی باعث شده تا تئاتر استان سیر نزولی خطرناکی را شاهد باشد .
به گزارش آذرقلم، رامین راستی در گفتگو با خبرنگار ما گفت: جایگاه تئاتر استان به واسطه نگاه سطحی، خودشیرینی و بزرگنمایی کاذب دچار ورشکستگی فکری و رشد مایکروسفالی شده و این رشد به صورت کودکی غیر طبیعی همچنان در حال رشد حرکت است .
کارگردان نمایش ستارخان افزود: واقعا فاصله ایجاد شده نمایش در قیاس با مرکز و استانهای همجوار نجومی است و تنها علت آن عدم مدیریت شایسته، سواد کافی در این عرصه و حباب سازی در فضای آن است.
عضو انجمن نمایش استان اشاره نمود: در مراسمی که بیش از ۵۰ چهره اصلی تئاتر که بالغ بر۳۰ سال تلاش اثرگذار در این عرصه به نشانه اعتراض به عملکرد ضعیف برخی عوامل و افراد ذی نفع حضور نداشتند، چگونه می توان شادی و سرور را دید مگر اینکه پرسونلی دیگری را به کار برد که همچنان بر صورت دارند .
راستی به عدم مشارکت صحیح و گفتمان شایسته در انجمن نمایش اشاره نمود و گفت: چگونه می شود برای جشن مهم خانواده تئاتر دم از نیازنبودن دوستان پیشین و اثرگذار این هنر والا زد؟ چرا فردی باید به خود اجازه دهد که به هنرمندان پیشکسوت و فرهیخته لقب (قدیمی) زده و اعلام کند که نیاز به حضور و تقدیر از آنان نیست، چرا که سالها پیش تقدیر شده اند.
مگر می شود پیشکسوتانی همچون یعقوب صدیق جمالی، دکترفرزاد تقی لر، رامین ریاضی، سید سجاد راثی، محمد رمضانی، فریدون ولایی، حسین بابایی، رقیه شادخواه، فاطمه حسینی، ژیلا آل رشاد، مرتضی میرزازاده ،استاد هاشم پور، رحیم عباس زاده استاد فرنود و دهها استاد دیگر را از پیکره این هنر جدا دانست؟
رامین راستی همچنین به عدم تفکر شایسته و خلاق و تدبیری لایق برای پیشبرد اهداف استان پیرامون تقویت و رسیدن به جایگاه اصلی تئاتر در استان و اثر گذاری در تئاتر کشور اشاره نموده و گفت : در این گردهمایی مهم که لقب همه آمده بودند (که توهمی بیش نبود) به آن داده می شود چرا اصلی ترین ارکان تئاتر و کاربلدترین دوستان هنرمند که سالانه با وجود آنان شاهد کارهای والایی در بدنه نمایش کشور و عرصه های تعلیم و تعلم و آموزش این هنر هستیم، حاضر نبودند؟ آیا این ضربه مهلکی به جان تئاتر استان نبود؟ چرا برخی دوستان با بزرگنمایی و خود نمایی و توهم، بر روی مشکلات اصلی و بنیادی تئاتر استان سرپوش می گذارند؟ بیایید کمی شفاف تر به مسایل نگاه کنیم و حداقل به خودمان دروغ نگوییم چرا که عصر دروغگویی و توهمات گذشته است.
راستی افزود: تئاتر استان نیاز به آسیب شناسی اساسی دارد نه مدیریت کوتوله ای! تئاتر استان را نمی شود با خانه سلامت روستایی درمان کرد، نمی توان با عده ای رهگذر موقتی، مدیریت کرد!
این کارگردان باتجربه تئاتر استان در ادامه افزود: با احترام به هنرمندان شایسته و عزیز شرکت کننده (که البته همه آن بزرگواران نبودند ) در این گردهمایی باید بگویم که این نوع برخورد با هنرمندان و پیشکسوتان شیرین نمایی کوتاه مدت و موج سواری بیش نیست و هیچ تاثیری در تقویت و ارتقای تئاتر استان نخواهد داشت.
وی در خاتمه توصیه کرد: بیایید کمی دوراندیش بوده و از خرد جمعی و تجربه پیشکسوتان هنر استان بهره جسته و فکری به حال تئاتر نحیف و کم جان استان بکنیم تا فردا نگوییم: تئاتر مُرد از بس که جان ندارد!