یادداشت روز: یونس یوسفی
آذرقلم: آموزش و پرورش هر ملتی به عنوان سنگ زیر بنای توسعه هر مملکت، نقشی اساسی در به وجود آمدن و اصلاح ساختارهای حاکمیت و خانواده و تک تک افراد جامعه بازی می کند که این مهم در کشورمان و مخصوصا درسال های اخیر با فراز و نشیب ها و حواشی بسیاری همراه بوده است.
آموزش و پرورش به عنوان یکی از نهادهای محوری جوامع، همواره در ایجاد تغییرات اجتماعی و سیاسی و اقتصادی نقش مهمی دارد و هم خودش با تغییرات ایجاد شده تحت تاثیر قرار می گیرد و این چرخه مرتبا بازتولید می گردد. رویکرد دین مقدس اسلام و جمهوری اسلامی نسبت به امر تعلیم و تربیت و متولیان آن، همواره رویکردی متعالی وعزتمندانه بوده است و این مساله بسهولت از ادبیات مقدسی که درباره معلم و تعلیم وتربیت از طرف بزرگان دینی و سیاسی این مرز وبوم وجود دارد قابل درک می باشد.
اما در طی زمان و بواسطه برخی تغییرات اجتماعی (مخصوصا سالهای پس از جنگ و راه اندازی نهضت اشرافی گری از سوی برخی ها) و در نتیجه بیشتر شدن فاصله طبقاتی در برخی اقشار نسبت به اقشار دیگر و به جنبش در آمدن روحیه عدالت خواهی و حق طلبی توده فرهنگیان و به دنبال آن افزایش سطح توقعات و مطالبات این قشر عزیز، متاسفانه عوارض و حواشی را، هم در ابعاد اجتماعی و هم در ابعاد آموزشی و پرورشی شاهد هستیم.
این عوارض نه از جانب روحیه حق طلبی و عدالت خواهی ( که این دو از اصول آرمان های انقلاب اسلامی می باشند) بلکه از جانب برخی سیاسی کاری ها و آغشته شدن امر آموزش و پرورش به برخی مسائل جناحی و امثال اینها و بهره برداری و موج سواری دشمنان این مرز و بوم از این نداهای مطالبه گرایانه به حق، می باشد. گرایشاتی که سعی دارد با کشیدن متولیان آموزش و پروش و خصوصا معلمان به بیرون از گود تعلیم و تربیت و بازی های سیاسی فرامرزی، این قشر متعالی جامعه را نه تنها از هدف و برنامه اصلی خود دور نماید بلکه رو در روی حرکت تعلیم و تربیت صحیح و بلکه مانعی بر سر راه تربیت علمی و پرورشی کودکان و نجوانان این مرز و بوم قرار دهد.
اگر چه برای بسیاری از اولیاء و فرهنگیان کاهش کیفیت آموزشی و پرورشی در مدارس کشور امری محرز بوده و جای مناقشه زیادی ندارد ( بگونه ای که بسیاری از خانواده ها مجبور می شوند خارج از ساعات مدرسه برای آموزش بیشتر با صرف هزینه های بیشتر اقدام به کلاس های تقویتی و جبرانی بنمایند و جالب اینجاست که مدرسان این کلاسها کسانی نیستند جز همان معلمانی که در مدرسه رسمی همان دانش آموز نتیجه قابل قبولی را ارئه نداده اند و این بسی جای تعجب دارد! ) اما اخیرا با انتشار نتائج برخی آزمونهای بین المللی همچون آزمون تیمز و برخی رشته های المپیادی، معلوم گردید که نتائج آموزشی دانش آموزان ایرانی سیر نزولی بخود گرفته و حتی برخی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس همچون عربستان در این عرصه از ما پیشی گرفته اند!
مسئولین امر آموزش و پرورش بایستی سریعا نسبت به شناسایی و مدیریت عوامل کاهش کیفیت خدمات رسانی آموزشی و پرورشی که در کنار برخی مخالف خوانی ها و مرگ تدریجی رویاهای آموزشی دانش آموزان و بی میلی ایشان به آموزش و تحصیل آینده مبهم و غبارآلودی از امر تربیت آینده سازان این مملکت را ترسیم می نماید، اقدام نمایند و البته زیر ساختها و نرم افزارهای این مهم از جمله سند تحول آموزش و پرروش تدوین و بصورت برنامه در اختیار متولیان این حوزه قرار گرفته است که با همت عملیاتی و نظارت بر اجرای صحیح آن می تواند گامی مهم دررشد و پیشرفت کشور محسوب گردد و در کنار این امر با محقق کردن مطالبات به حق فرهنگیان بتوانند رضایت شغلی افتخارآفرینی را برای این قشر فراهم آورند تا معلمان بتوانند با تمام قوای فکری و درونی در این عرصه خدمات رسانی نمایند.