آذرقلم: میان همه تلخی‌ها و سختی‌های سیل ویرانگر اخیر در گلستان و شیراز، قابهایی شیرین از سیل همدلی و مهربانی ایرانیان برای تسلای داغدیدگان و کمک به حادثه‌دیدگان برای جبران خسارت‌های این بلای طبیعی منتشر شد که مرور آنها خالی از لطف نیست.
به گزارش آذرقلم، سیل، ویرانگر است. مصیبت به‌بار می‌آورد. به زندگی آدم‌ها، پایانی ناگهانی و سهمگین می‌دهد. خانه و ماشین و زندگی خیلی‌ها را ازشان می‌گیرد. خانواده‌های زیادی را سیاهپوش می‌کند. برایش آق قلا و شیراز و اصفهان و تهران ندارد. فرقی نمی‌کند وسط تعطیلات سال نو باشد یا چله زمستان. می‌آید و می‌برد و می‌رود. این وسط اما، چیزهایی هست که سیل با همه قدرتش نمی‌تواند از خاطره‌ها پاک کند. چیزهایی از جنس ایثار و رشادت و انسانیت. با چهره‌هایی که روز و شب‌شان را برای نجات همنوعان‌شان وقف می‌کنند. با مردان و زنانی که هوای هم‌وطنانشان را دارند. مثل سیل اخیر در استانهای گلستان و فارس که با همه تلخی‌ها و مصیبت‌هایش و با همه کم‌کاری‌ها و بی‌تدبیری‌هایی که مهر مردودی روی کفایت بعضی از مدیران زد، فرصتی بود برای ظهور اتفاق‌های تازه که پیش از این‌ها کمتر دیده‌بودیم.
این گزارش، مرور مهم‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین اتفاق‌هایی است که تلخی و سختی سیل مصیبت‌بار اخیر را التیام بخشید.
جالب‌ترین واکنش‌ها پس از حادثه سیل شیراز توسط هموطنان شیرازی‌مان شکل گرفت. شهری که در تعطیلات نوروزی هرسال، یکی از شلوغ‌ترین مقصدهای گردشگران است و امسال نیز مسافران نوروزی بسیاری را به خود می‌بیند؛ اما سیل غافلگیرکننده و مرگبار شیراز که بسیاری را مصیبت‌زده و خسارت دیده کرده و مسافران بسیاری را هم بی‌خانمان کرده است، سبب شده تا سیل محبت و همدلی در این شهر شکل بگیرد.
پیام‌هایی که با مضمون کمک رایگان، صافکاری رایگان خودروهای خسارت‌دیده، در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود و عکس‌هایی که از شیرازی‌ها با تابلوهای «اسکان رایگان سیل‌زدگان» در سایت‌ها و کانال‌های مختلف منتشر می‌شود، خاطره‌ای ماندگار از همدلی و مهربانی مردم در تعطیلات نوروزی 98 را ثبت کرده است.
در این میان عکس پلیسی که در یک جوی سرشار از آب گل آلود فرورفته و در جستجوی نشانی از قربانیان خردسال احتمالی سیل است، بیشتر از همه به چشم آمد.
تصویری که همچون تصاویر دیگر سیل مهربانی مردم، خاطره تلخ و مصیبت بار سیلاب مرگبار نوروز 98 را در ذهن ایرانیان کمرنگ‌تر خواهد کرد.
نگارنده: محمدمهدی حاجی‌پروانه