یادداشت ورزشی: جهانبخش احمدیان
آذرقلم: مالک جدید تراکتور امسال کاری کرده است کارستان؛ که تمام فوتبالی های کشور انگشت به دهان مانده اند. برخی روزه سکوت گرفته اند و لام تا کام حرف نمی زنند و برخی به قول معروف چنان عنان از دست داده اند که نوشته هایشان را یک ماه دیگر نشان خودشان بدهید، کپ می کنند.
زنوزی در حالی به وعده های خود جامه عمل پوشانید که بسیاری از رقیبان تراکتور چند ماه پیش سرنوشتی همچون استیل آذین را برای این تیم پیش بینی کرده بودند. مربی صاحب نام ولزی در کنار مهاجمان چارچوب شناس و سوباسای تراکتوری تنها بخشی از فعالیت محمدرضا زنوزی در فصل نقل و انتقالات بود. حضور کاپیتانهای تیم ملی در تبریز، تیر خلاصی بود بر پیکر بدخواهان این تیم که چشم دیدن موفقیت پرافتخارترین تیم شمالغرب کشور را نداشتند. مخصوصا حضور احسان حاج صفی، آب سردی بود بر سر فوتبال دولتی و رانت خوار تهران و اصفهان که این بار نتوانستند خشم و ناراحتی شان را مخفی کرده و بروز ندهند.
احسان حاج صفی تراکتوری شد تا تشت رسوایی مدیران اخلاق مدار اصفهانی با صدایی بلندتر به خارج از کشور و مدیران باشگاه سابق این بازیکن برسد. نامه ای که از اصفهان برای المپیاکوس فرستاده بودند تا مانع عقد قرارداد این بازیکن با تراکتور شوند، نهایت بی شرمی مدیری است که ادعای برادری و خواهرخواندگی با تراکتور را دارد.
در مورد تیم سپاهان همین بس که مدیر عامل این باشگاه خبر داده است، 28 میلیارد بودجه کل باشگاه برای تمامی رشته های ورزشی فوتبال، ووشو، هندبال، دوچرخه سواری و… با 2 هزار و 919 نفر ورزشکار و مربی پزشک و غیره است. 80 درصد این بودجه در اقدامی عادلانه به تیم فوتبال بزرگسالان اختصاص داده شده است. چیزی حدود 24 میلیارد تومان که خرج سپاهان کهکشانی با سرمربی خاص و بازیکنان میلیاردی آن شده است. ما که باورمان شده است و دلمان نیز به رحم آمده است، ولی گوش کسانی که باور ندارند کر شود.
از سوی دیگر، مدیرعامل دیگر نماینده اصفهان که از فرط ناراحتی نمی داند چه چیزی توئیت می کند، پا در میدان گذاشته و به قولی نخود جدید این آش شده است. آقای آذری نمی داند که (یک یورو ) در یونان چه ارزشی دارد، فکر می کند همان ریال خودمان است که روز به روز در حال سقوط است.
آذری مدعی شده است که با 600 هزار یورو می توان سند باشگاهی چون المپیاکوس را به نام خریدار زد؛ با این حساب سرانگشتی ایشان، می توان با این پول هر دو باشگاه اصفهان را خرید و فرستاد دسته یک که روزگار بگذرانند. اگر تمایل داشته باشند، می توان این مسئله را با مالک تراکتور در میان گذاشت.
یک نکته خیلی مهم در این میان وجود دارد و آن این است که این آقا (سعید آذری) بابت رضایتنامه یک بازیکن معمولی و جام جهانی ندیده، دو میلیارد تومان از استقلال تهران طلب می کند و مرتضی تبریزی را به آنجا می فرستد، آن هم از باشگاهی مثل ذوب آهن که در مقایسه با المپیاکوس، عددی نیست. این اتفاق زمانی افتاده است که دلار 7500 تومان بود و با یک حساب معمولی چیزی حدود 270 هزار دلار می شود. به عبارتی دیگر اگر با نرخ امروز دلار 12000 هزار تومانی حساب کنیم، می شود 3 و نیم میلیارد تومان ناقابل برای بازیکنی که میدان بزرگی چون جام جهانی را ندیده است.
در مقابل برای انتقال کاپیتان تیم ملی با نزدیک به 100 بازی ملی و حضور در دو جام جهانی از المپیاکوس به تراکتور با مبلغ 500 هزار یورو، گارد می گیرد که اصفهان از این پول ها ندارد. تناقض آشکار در محاسبات این مدیرعامل را ببینید، آیا احسان حاج صفی بازیکن کوچکی است؟ یا ذوب آهن اصفهان بزرگتر از المپیاکوس یونان؟! یکی نیست بگوید، شما این وسط چه کاره هستید، تو رو سنه نه؟! نه خریدار است، نه فروشنده، نه صاحب اختیار بازیکن، کجای کار این انتقال ایستاده است، الله اعلم!
تراکتور خصوصی با هزینه کرد اصولی و قراردادهایی حرفه ای، آتشی در خرمن فوتبال دولتی با کمترین بازده انداخته است که صدای سوزش آن در توئیت های مدیران این فوتبال به خوبی شنیده می شود. مدیریت ناکارآمد دولتی بر فوتبال کشور، با حضور زنوزی موفق، آینده خود را در خطر می بیند و به دنبال راهی برای سد کردن موفقیت های مالک تراکتور است تا میز کاری خود را تضمین کنند.
خلاصه، تیم هایی که تا به امروز از وزارت صنایع و معادن و یا وزارت ورزش و جوانان ارتزاق کرده اند، بدون هیچگونه حساب و کتابی میلیاردها تومان پول بی زبان را به پای فوتبال شهر خود ریخته اند که کوچکترین خروجی نداشته است.
توئیتر و اینستاگرام و فضای مجازی کلا مال این مدیران هوچی فوتبال دولتی، زنوزی فقط عمل می کند.