[vc_row][vc_column][vc_column_text]
یادداشت ورزشی: نادر عبدل زاده
آذرقلم: حتی اگر این فصل از رقابت های لیگ برتر هم با عدم تعیین قهرمان به انتها برسد هتریک قهرمانی های پرسپولیس در عرصه فوتبال باشگاهی ایران امری بی سابقه به شمار می آید که تابحال در هیچیک از ادوار مسابقات باشگاه های کشورمان مشابه آن دیده نشده است.
این موضوع منهای داستان دولتی بودن تیم ها در ادوار مختلف و البته در اختیار بودن دو تیم پرسپولیس و استقلال از سوی نهاد دولت بیانگر آن است که به نوعی تعادل میان این تیم ها حفظ می شده و هر سال با توجه و هزینه بیشتر یکی را بر دیگری مقدم قرار داده اند اما نمی دانیم که چه شده این تعادل از بین رفته ، تعادلی که البته با شروع لیگ برتر در مورد قهرمانی تیم های شهرستانی نیز از روال سابق قهرمانی مطلق تیم های تهرانی خارج شده است و البته امروزه شاهد این هستیم که وزارتخانه بیشترین توجه خود را بر روی تیم قرمز قرار داده است و کمتر به تیم آبی توجه می کند!!
پس از جلسه تعیین کننده کمیته انضباطی در خصوص بازی پرحرف و حدیث سپاهان و پرسپولیس و رای صفر – ۳ به نفع قرمزپوش تهرانی و بعد از آن تائید رای فوق در کمیته استیناف ، حالا فاصله امتیازی صدر جدول با تیم دوم به ۱۰ امتیاز افزایش یافته است.تحت این شرایط و با نگاه به اسامی رقبای پرسپولیس در قیاس با حریفان تیم های تعقیب کننده ، می توان شانس و احتمال قهرمانی تیم صدر جدولی را بیشتر دانست.
البته در این خصوص قادر نیستیم برای ۹ هفته باقیمانده حکم قطعی قهرمانی یک تیم را قطعی بدانیم ؟ چون در ورزش هیچ چیزی قابل پیش بینی نمی باشد ولی آنچه بر روی کاغذ دیده می شود بیانگر چنین اتفاقی است.
مقاله پیش رو می خواهد در خصوص وجود و تاثیرات مواردی برجسته در راه به وجود آمدن پروسه قهرمانی های متوالی و بی سابقه در تاریخ لیگ برتر به کنکاش بپردازد.
می خواهیم اشاره داشته باشیم و بنویسیم که در فوتبال ایران چرا چنین امری روی داده و گزینه های برجسته در خصوص شکل گیری روند مذکور چه می تواند باشد.
اول: بی سابقه در تاریخ فوتبال باشگاهی : در نگاه به شرایط لیگ های ایران از همان دوره لیگ تخت جمشید تابحال می توان چنین گفت که حتی در همان چند دوره ای که لیگ تخت جمشید برگزار شد نیز یک تیم قهرمانی های متوالی نداشت و هرچند که شهرستانی ها نصیبی از جام آن لیگ نبردند اما در تهران هم مطلق بودن قهرمانی در اختیار یک تیم نبود ؟ پرسپولیس – تاج و پاس قهرمانان آن لیگ ها بودند و در آخرین دوره هم که به دلیل وقوع انقلاب نیمه تمام ماند تیم شهباز تهران در صدر بود و می شد تا آن تیم را به عنوان قهرمان جدید معرفی کرد که البته چنین امری در نهایت محقق نشد.
بعد از آن در لیگ آزادگان و در ادوار لیگ برتر تا قبل از ۳ فصل پیش نیز قهرمانان متنوعی را در لیگ برتر شاهد بوده ایم … نتیجه این که قهرمانی های متوالی پرسپولیس که ممکن است امسال به چهار مورد افزایش یابد در قیاس با تاریخ قهرمانان قبلی لیگ برتر چیز بدیع و عجیبی به شمار می آید که البته رقم خوردن آن مایه ابهام و سئوال در نزد علاقمندان شده است.
البته طرفداران پرسپولیس می گویند در آلمان بیشترین آمار قهرمانی از آن بایرن مونیخ می باشد و حالا چه ایرادی دارد که تیم پرسپولیس این روند را در فوتبال ایران طی کند. در پاسخ به این عزیزان باید بگوییم که شرایط یک فوتبال حرفه ای واقعی با یک فوتبال که ماکتی از حرفه ای گری را به نمایش می گذارد تفاوت های اساسی دارد و چون در فوتبال ایران تابحال چنین امری سابقه نداشته است می توان ابهام و سوال عموم را یک موضوع قابل پیگیری محسوب کرد.
در این مورد ضرورت دارد بنویسیم که به حکم تکرار و شرایط لیگ های ایران بروز و رقم خوردن چنین قهرمانی های متوالی ناممکن است و دقیقاً بر همین اساس می توان در نخستین مورد به عدم تکرار چنین امری در تاریخ مسابقات باشگاهی و حتی جام حذفی ایران اشاره داشت.
دوم: تاثیر مالکیت دولتی : چه بخواهیم و چه نخواهیم تیم های تحت مالکیت دولت به عنوان نیمی از قهرمانان ادوار گذشته تمامی لیگ ها مطرح هستند و چنین سیر توالی این شائبه همیشگی را به همراه دارد که حمایت یا خواستی نامرئی یا حتی به نوعی علنی پشت سر دو تیم رنگی پایتخت بوده است که آنها همیشه یک پای قهرمانی بوده اند !
این امر در خصوص ۳ قهرمانی اخیر پرسپولیس با توجه به همین موضوع در اذهان عمومی تصور غالب حمایت معنوی از این تیم را به صورت جدی مطرح می نماید امری که در ادوار همیشگی لیگ های فوتبال باشگاهی ایران وجود داشته و اگر مالکیت دولت بر باشگاه های پرطرفدار ادامه داشته باشد همچنان شرایط بر همین منوال خواهد بود.
سوم: امور اجرایی و جزایی : نمی خواهیم بگوییم در امر داوری و مسائل اجرایی – قضایی تمامی امور به نفع یک تیم خاص می باشد اما بی شک وقتی میزان تاثیرات داوری در نتایج یک تیم خاص در مقایسه با دیگ ران و نوع متفاوت آرا و شکل برخورد کمیته های قضایی فدراسیون با حواشی یک تیم به نسبت سایرین متفاوت است ، می توان نتیجه گرفت که تحت شرایط فوق سایر تیم ها سرخورده و در مقام رقابت با وضعیتی در رده دوم و پایین تر از توانایی برابری با وضعیت ممتاز آن تیم خاص قرار گرفته و به مرور از صحنه رقابت دور خواهند شد. نمونه های دولتی و خصوصی این موضوع در تاریخ فوتبال باشگاهی ایران به وفور یافت می شود و دلیلی واضح بر آنچه نوشتیم می باشد.
چهارم: یارگیری و شرایط مالی : این موضوع نیز در یارگیری و بستن تیم تاثیرات خاصی را می گذارد که تیم های رنگی پایتخت با توجه به توانایی مالی متکی به دولت بهترین بازیکنان را در اختیار می گیرند و تحت این شرایط بی گمان تیم های ضعیف توان رقابت در بعد مالی را نداشته و در هر دو زمینه فنی و روانی از این دو تیم عقب تر قرار می گیرند.
همین امر داستان غنی و فقیر را در لیگ باعث شده تا از این رهگذر برخی تیم ها همیشه مدعی و بر روی سکو قرار داشته باشند و برخی دیگر وضعیت متوسط و عده ای دیگر در حال رفت و برگشت به لیگ های پایین تر.
برخی دیگر از موارد ریز و درشت نیز وجود دارند که می توانند در این مهم تاثیرگذار باشند که البته آنها موضوعات فوتبالی می باشند : نظیر داشتن تماشاچی بیشتر ، برگزاری بازی های متعدد خانگی ، تاثیر لجستیکی جابجایی ها از پایتخت به شهرهای مختلف ، داشتن محل های کسب درآمد متفاوت و در اختیار و سایر موارد که در این مقاله به آنها نمی پردازیم.
به هر روی جام قهرمانی لیگ برتر با شیبی ملایم در دایره دسترسی تیم پرسپولیس آن هم برای چهارمین بار قرار گرفته است و بی شک همین قهرمانی های متوالی است که بخش وسیعی از انتقادات و البته شائبه ها را در خصوص آن باعث می گردد ، به خصوص این که فوتبال ایران هیچگاه تابحال چنین وضعیت مکرر قهرمانی یک تیم را به خود ندیده است.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]