نگارنده ؛ وحید یوسفی
آذرقلم: “گاوها و گوسفند ها گیاهان را می خورند و عصاره آن را به صورت شیر می دهند زنبور عسل شهد گل را می نوشد چکیده آن را که عسل باشد را نثار این آدم می کند و در مقابل انسان بدون اندیشه نیز همه نعمت ها را به کام خود می کشد ولی خروجی اش چیزی جز هیچ نیست ”
شاید این قسمت از کتاب ” لطفا گوسفند نباشید ” زیاد رنگ و بوی واقعیت نباشد ولی در هر بحثی هم صادق نباشد حداقل انسان بعنوان اشرف مخلوقات! در بحث زباله تولید و تخریب محیط زیست رتبه اول را به اختصاص داده است
بشر در چند دهه اخیر علی رغم تمام خوب و بدش حداقل در حوزه محیط زیست ثابت کرده موجودی مضر و مخلل نظم طبعیت است ،تا آنجا که بقای خود را با تولید صدها تن زباله در روز ،تخریب جنگلها ،شکار حیوانات، تولید گازهای سمی، استفاده ببش از حد از ماشین ،استفاده نادرست از منابع آبی به خطر انداخته است.فارغ از این ها شاخص تولید روزانه زباله ،گوی سبقت را از توسعه شاخص های کیفیت زندگی در شهرها ربوده است ، اهمیت این پدیده ی ناخوشایند وقتی افزایش میابد که بدون افزایش تعداد جمعیت جهان نیز متاسفانه هر روزه به حجم زباله های تولید بیشتر میشود.
در گذشته تولید زباله روستایی به دلیل نبود بسته بندی مواد غذایی و تازه بودن محصولات موجب شده بود که سرانه تولید زباله های روستایی کمتر باشد اما اکنون این مهمان کثیف و ناخوانده ،شهر و روستا نمی شناسد. در دنیای امروزکار عملی و بنیادی برای کنترل،مدیریت و بازیافت این “طلای کثیف”انجام شود.
ما ایرانی ها دوباره استاندارد جهانی زباله تولید می کنیم
معضل تولید زباله گریبان مربوط به کشور خاصی نبوده و به طور میانگین روزانه هر فرد در جهان 250 تا 300 گرم زباله تولید می‌کند این در حالی است که در کشور ما با این همه ی آموزه دینی با تاکید بر مزمت اسراف هر فرد روزانه میانگین 600 گرم زباله تولید می‌کند که این آمار و چند ارقام دیگر چون تولید دردناک ۱۵میلیارد دلاری زباله در کشور از مواد غذایی زیبنده نیست.
در سراسر جهان روزانه یک میلیون بطری آب آشامیدنی خریداری می شود و بیش از ۵ تریلیون کیسه پلاستیکی یکبار مصرف مورد استفاده قرار گرفته و تبدیل به زباله می شود. در مجموع ۵۰ درصد مواد پلاستیکی که در زندگی روزانه ما استفاده می شود از نوع یکبار مصرف است. در حدود یک سوم پاکتهای پلاستیکی که برای بسته بندی استفاده می کنیم، پس از استفاده بلافاصله تبدیل به زباله می شود. این پاکتهای پلاستیکی بلافاصله پس از مصرف، روانه کوچه ها و خیابان های شهرمان شده و محیط زیست اطراف ما را آلوده می کنند.
رعایت نکردن حفظ طبعیت ساحل و دریا سالانه بیش از ۱۳ میلیون تن زباله پلاستیکی در اقیانوس ها نشت کرده و حیات وحش دریایی را تهدید می کند و این شمشیر دولبه تخریب محیط زیست باعث میشود زباله های پلاستیک وارد منابع آبی ما بشوندو از طریق آب آشامیدنی وارد بدن تمامی جانوران من جمله انسان می شوند.این زباله های پلاستیکی حاوی مواد شیمیایی مضر و ترکیبات سمی خطرناکی هستند که سلامت ما و همه جانداران را تهدید می کنند.