[vc_row][vc_column][vc_column_text]یادداشت روز: عباس شاملی
حال همه ما خوب است، اما تو باور نکن!
آذرقلم: اوضاع اقتصادی و اجتماعی جامعه ما، متاثر از اوضاع سیاسی آنچنان دستخوش اتفاقات ناخواسته و ناگوار گشته که نیازی به تفسیر و تآویل و علت یابی نیست. تقریبا همه افرادی که درگیر مسایل اقتصادی، معیشتی و چالش های اجتماعی و فرهنگی هستند بهتر و جامع تر از کارشناسان اجتماعی و تحیل گر سیاسی مختصات، عواقب و علل پیدایش این اوضاع ناهنجار را تعریف و تبیین کنند. مصداق بارز ضرب‌المثل «کارد به استخوان رسیدن» در همه وجود و ابعاد آن، در همه مسایل نمود عینی یافته است. کافی است تا سری به اخبار حوادث و صفحه اجتماعی رسانه ها بزنید تا به عمق فاجعه پی ببرید.
اینکه مادری جگر گوشه و نوزاد شیرخواره خود را در تبریز به دلیل عدم استطاعت مالی بر سر راه گذاشته و تنها اثری که از خود برای فرزند دلبندش به یادگار گذاشته نامه ای سوزناک و اشکبار است برای همه مسئولان ما و همه کاسبان و آتش بیاران معرکه اقتصاد و فرهنگی و جامعه کافی است، اگر آسمان خون گریه کند، زمین گدازه های آتشفشانی خویش را بالا بیاورد و زمان از گردش عقربه هایش باز بماند رواست!
اینکه کمیته امداد که باید متولی حمایت از اقشار آسیب پذیر جامعه باشد، بخواهد طرح «هر کارمند یک فرزند معنوی»را در استان ما اجرا کند تا هر حقوق بگیر که هشت اش گرو نه اش است و حساب دخل و خرج او در آخر برج به سختی باهم می خواند دغدغه دیگری هم به نام تامین معیشت و هزینه های آن «فرزند معنوی» پیدا کند کجایش با سجایای اخلاقی، منش حکومت اسلامی و آرمانهای نظام و سیستم اداری ما سنخیت دارد؟
یک قطره نفت نمی توانیم بفروشیم، در تحریم اقتصادی هستیم؛ صادرات نداریم، اما آیا دولت جلیله تدبیر و امید و همه دولت های قبل از آن توان تامین حداقل هزینه معیشتی یک خانوار بی سرپرست و یتیم را هم ندارد؟ پس نقش دولت پیست؟
هرگز منکر اهمیت و ارزش حسنه بزرگی به نام حمایت از یتیمان و و افراد جامعه نیستیم اما چرا باید کار بجایی برسد که دولت کریمه و کمیته امداد بجای حفظ آبرو و حیثیت خانواده ها و مهم تر از آن آبرو و شأن دستاورد بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران یغنی کمیته امام خمینی (ره) دست به چنین اقدام محیرالعقولی بزند که هر دو روی آن شرم و ناکامی و احساس سرافکندگی برای ما و شادی نحس دشمنان دین و ایمان و وطن ماست؟
اینجاست که باید برگردیم و یکبار دیگر ارزش های انسانی، فرهنگ اسلامی و منش ایرانی و شأن آذربایجانی را مرور کنیم و در مسیری که برای آینده خود و جامعه خویش ترسیم کرده ایم تجدید نظر کنیم. دهه هاست که موسسات خیریه بی سر و صدا و در کمال حفظ کرامت انسانی دست نوازش بر سر محرومان و یتیمان می کشند. سالهاست که تجار، بازرگانان و بازاریان و بسیاری از شهروندان آذربایجانی با مناعت طبع خویش در سرزمین زرخیز آذربایجان زندگی و تجارت می کنند. خانواده های محروم بسیاری هم با حفظ همه کرامات انسانی و اخلاق اسلامی از دسترنج آنها بهره مند هستند و این چنین اجر و ثواب دنیوی و اخروی برای همه خیران و مدافعان حریم کرامت انسانی به ثبت می رسد. اما هیچ گاه این خصلت انسانی، ارزش دینی و ملی مردم آذربایجان به شبهه حکومتی بودن و خدشه ی شهرت و تبلیغ آلوده نشده است.
در اوضاع قمر در عقرب دلار و مسکن و خودرو و طلا در زمان جولان تاجران و اختلاس کاسبان و خیانت وطن فروشان، ارزش های انسانی را پاس بداریم. خانواده های بسیاری از تحریم های اقتصادی و مسایل معیشتی ناشی از شیوع ویروس کرونا متاثر و متضرر گشته اند. از خدا بخواهیم فارغ از همه عافیت طلبی ها، شهرت طلبی ها، ثروت اندوزیها و سیاسی بازیها در این آزمون های بزرگ سربلند بیرون آییم! انشاا…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]