[vc_row][vc_column][vc_column_text]
یادداشت ورزشی: نادر عبدل زاده
آذرقلم: بعد از اعلام ریاست جمهوری در خصوص صادر شدن مجوز برگزاری رقابت های لیگ برتر حالا باید و نبایدهای بسیاری در خصوص این تصمیم و شرایط فوتبال ایران مطرح شده است که البته بخش وسیعی از آنها به صورت یک ابهام همچنان بلاتکلیف به نظر می رسد.
به گزارش آذرقلم، هفته پیش ستاد مقابله با بیماری کرونا در ورزش اطلاعیه شماره ۱۴ خود را صادر کرد. در این اطلاعیه آمده است پیرو مصوبات ستاد ملی مقابله با کرونا ، تمرینات تیم های ورزشی با تماس بدنی کم و با رعایت پروتکل های بهداشتی و با تشخیص و نظارت فدراسیون پزشکی ورزشی مجاز شده است.
به این ترتیب و با این اطلاعیه تیمهای حاضر در لیگ برتر و دسته اول ایران قادر خواهند بود تمرینات خود را از امروز آغاز کنند و از ۲۲ خرداد (بعد از ۳ هفته تمرین) وارد رقابتهای لیگ برتر و جام آزادگان بشوند.
در این خصوص سوال اصلی اینجاست که آیا برگزارکنندگان مسابقات میتوانند پروتکلهای بهداشتی که مورد تأئید فیفا هست را رعایت کنند ؟ در این خصوص برخی از مدیران باشگاه ها می گویند تصور کنید تمرینات و مسابقات آغاز شده و تعدادی از اعضای تیمها به کرونا مبتلا شده اند ، برنامه فدراسیون در چنین شرایطی چیست ؟ آیا در آن صورت شاهد تعطیلی دوباره مسابقات خواهیم بود ؟ متولیان امر که در صحبتهایشان به آغاز مسابقات بوندسلیگا و لالیگا اشاره میکنند ، به این موضوع هم توجه کنند که امکانات ما قابل قیاس با آنان نمی باشد. آیا ما هم همچون کشور آلمان در اروپا میتوانیم جواب تست کرونا را ظرف دو ساعت اعلام کنیم ؟ یا آن که نظیر کره جنوبی قادریم هزینه و امکانات قرنطینه دو هفته ای تیمها را تأمین کنیم؟
رعایت پروتکلها و تستهای مکرر کرونا هزینههای سنگینی را می طلبد و باشگاه ها که در تامین هزینه های خود با مشکل روبرو هستند آیا از طرف فدراسیون کمکی را دریافت خواهند کرد و یا این که مسئولان برگزاری و تصمیم گیران از سرگیری لیگ همه چیز را به امید خدا رها میکنند ؟ تابحال از خودمان سوال کردهایم که در صورت ابتلای یک ورزشکار و خانوادهاش به کرونا ، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟
یکی دیگر از مشکلات برگزاری مسابقات در وضعیت همه گیری کرونا در شرایط کنونی و به صورت فشرده ، علاوه بر خطر ابتلا به این ویروس ، احتمال مصدومیت بازیکنان و به خطر افتادن آینده فوتبالی آنان می باشد. توجه داشته باشیم که زمان زیادی از آخرین مسابقات لیگ گذشته و برای بازگشت دوباره به عرصه مسابقات به زمان زیادی جهت آمادگی نیاز هست و بی شک استارت رقابت ها در ۲۲ خرداد و انجام مسابقه به صورت فشرده احتمال بروز مصدومیت را افزایش خواهد داد.
در عین حال استرس ناشی از حضور در اجتماع ، ممکن است روی اعصاب و روان بازیکنان و خانواده آنان نیز تأثیر خیلی بدی بگذارد ، شاید ضدعفونی کردن محل تمرینات و رختکن ورزشگاهها امکانپذیر باشد اما چگونه می توان از سلامت اماکن عمومی مورد نیاز تیمها برای آماده سازی اطمینان داشت ؟ اتوبوس ، هواپیما ، هتل ، رستوران ، سالن بدنسازی ، استخر و … فضاهای عمومی هستند که تیمها به ناچار از این محلها هم استفاده میکنند و این بدان معناست که تست گرفتن در جریان برگزاری لیگ مصونیتی در زمان حضور بازیکنان در سایر محیط ها را به همراه نمی آورد.
در رویکردی دیگر موضوع برگزاری مسابقات در شهرهای سفید هم می تواند چالش آفرین باشد ، در این خصوص در شماره های گذشته نوشته بودیم که ظهور و شیوع این بیماری در خوزستان با توجه به حضور چندین تیم از این استان به چه شکلی خواهد بود ؟ شاید شرایط برخی استانها از نظر ابتلا به بیماری کرونا سفید باشد اما ضرورت دارد که وضعیت تمامی شهرستانهای درگیر با مسابقات در تصمیمگیریها ، مدنظر قرار گیرد که خوزستان به عنوان یکی از کانون های جدید همه گیری دارای شرایط بدی از بابت برگزاری رقابت ها می باشد. ای در حالی است که تهران به عنوان بزرگترین کانون همه گیری در کشور قادر به میزبانی رقابت های لیگ برتر نیست ، شهری که مرکز تبادل هوایی اکثر تیمها بوده و ۴ تیم لیگ برتری نیز دارد که ورزشگاه محل برگزاری دو تیم از این جمع مشترک می باشد.
موضوع پایانی آن که با توجه به صحبتهای وزارت بهداشت در خصوص ادامه این روند در پاییز ۹۹ و همراهی ویروس کرونا با آنفلونزای فصلی ، بسیار ممکن است که از ابتدای لیگ بیستم شاهد مشکلی مضاعف باشیم و از این رهگذر اصلاً هیچ رقابتی از ابتدا امکان برگزاری را پیدا نکند. در آن صورت وقتی ممکن است شاهد یک فصل تعطیلی کامل لیگ در بین سال های ۹۹ و ۱۴۰۰ باشیم و فوتبال کلاً تعطیل شود ! در آن صورت چه بهتر که از همین امروز عطای برگزاری لیگ را به لقایش بخشیده و همین لیگ ناقص را نیز ناتمام اعلام کنیم.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]