یادداشت ورزشی: جهانبخش احمدیان
آذرقلم: مقوله ضد انسانی نژادپرستی و توهین و تحقیر نوع انسان و زبان و هویت آنها، در جوامع توسعه یافته نه تنها امری چندش آور، بلکه جرم نیز محسوب شده و با عاملان آن به شدت برخورد می شود.
در خاورمیانه وجه اشتراک تمامی کشورها، دین مبین اسلام و آموزه های دینی و انسانی آن است که همه مسلمانان را برادر خوانده و آنچه را که نزد خداوند موجب برتری است، تقوای الهی نامیده است. ان اکرمکم عندالله اتقاکم. همانا که عزیزترین شما نزد خداوند، پرهیزگاران هستند.
میزان تعهد افراد به این دو مقوله انسانی را در برنامه نود این هفته می شد به وضوح دید. جایی که فردی قانونمند از جامعه ای اروپایی از خطر بزرگی چون نژادپرستی در جامعه ایرانی و گوشزد آن به مدیران ارشد فوتبال کشور سخن می گوید و در طرف دیگر مجری برنامه از کشور مسلمان ایران، خود را به کوچه علی چپ زده و مدام سوال می کند، منظورتان چیست؟ واضح تر بگویید و…
نژادپرستی و توهین های قومی در استادیوم های ایران بارها از سوی رسانه ها و کارشناسان و مدیران فوتبالی مطرح شده اند، ولی گوش شنوایی برای حل و فصل این موضوع وجود ندارد که هیچ، بعضا اصرار بر عدم وجود چنین پدیده زشتی از سوی برخی مسئولان و یا عدم برخورد قاطع با افرادی که به این مسائل دامن می زنند، درد بزرگتری از نژادپرستی است. اگر اراده ای برای برخورد با این جرم فاحش وجود داشته باشد، ابتدا بایستی به صورت قانونی این پدیده غیر انسانی جرم انگاری شود و سپس با تکیه بر اطلاعات موجود همچون مصاحبه برخی از سرمربیان و بازیکنان تیم ها مخصوصا پرسپولیس تهران، با خاطیان و برهم زنندگان وحدت ملی برخورد قاطعی صورت بگیرد.
سالهای گذشته و فصول قبلی لیگ برتر را که فاکتور بگیریم، 6 هفته از لیگ برتر می گذرد و تیمی نبوده است که در استادیوم آزادی مورد توهین و تحقیر نژادی توسط سرخابی های تهران قرار نگرفته باشد. از تراکتور آذربایجان تا فولاد خوزستان و استقلال خوزستان و دیگر تیم ها که آماج این توهین ها قرار گرفته اند.
در این میان نادیده گرفتن این توهین ها از سوی فدراسیون فوتبال موجب بروز حوادثی مشابه در استادیوم های دیگر شده است. به عبارتی دیگر عملی که در بازی فولاد و پرسپولیس موجب رنجش هواداران خوزستانی و عرب کشور شده است، عکس العملی مشابه و شاید شدیدتر از آن را در اهواز به همراه داشت.
امروز وضعیت نژادپرستی در استادیوم های کشور به جایی رسیده است که یک اجنبی و بیگانه برای این کشور احساس خطر می کند و برخی که مدعی العموم فوتبال کشور هستند، خودشان را به کوچه علی چپ زده و مدام از عدم فهم صحبتهای کیروش پرتغالی می گویند. باید تأسف خورد برای افرادی که به دنبال سرپوش گذاشتن بر این اعمال زشت و ننگین در استادیوم آزادی هستند.
ما مسلمانیم و اعمال ما بایستی معرف خوبی برای دینمان باشد، دین مهربانی و مودت که در آن فقیر و غنی، سیاه و سفید، و… تفاوتی ندارند مگر در ایمان به خدا و تقوای الهی که میزانی برای سنجش نزدیکی بندگان به خداست.
ما مسلمانیم و یک مسیحی جامعه ما را در خطر می بیند و از اعمال زشت برخی از افراد در این کشور تبری جسته و نهیب وا انسانیت سر می دهد.
آقایان فدراسیون نشین، رسانه های مدعی العموم و فوتبالی های کشور، کارلوس کیروش پرتغالی شما را مخاطب قرار داد که به فکر فرهنگ سازی در استادیوم ها باشید و بساط نژادپرستی را برچینید.
این دومین بار است که نژادپرستی و تحقیر و توهین های قومیتی از سوی خارجی ها بیان می شود ولی انگار گوش شنوایی برای آن وجود ندارد. دفعه قبل فیفا در گزارش خود از نژادپرستی در استادیوم آزادی سخن گفت و این بار کارلوس کیروش از این ننگ انسانی صحبت می کند. فیفا و کیروش این مسئله را به خوبی درک کرده و برای جامعه ایرانی احساس خطر کرده اند، ولی انگار فدراسیون و مدعی العموم فوتبال کشور هنوز در خم کوچه انکار گیر کرده اند.
تقلیل نژادپرستی و نفرت پراکنی قومی به فحاشی چند نفر در روسیه از سوی یکی از سایت های ورزشی مرکز، بزرگترین خیانتی است که یک سایت ورزشی می تواند در حق این فوتبال و انسانیت انجام دهد. همگان به وضوح فهمیدند که منظور کارلوس کیروش در آن برنامه چه بود و فرافکنی مجری برنامه و تقلیل این ننگ بشری به فحاشی چند نفر توسط سایت معلوم الحال، تنها پاک کردن صورت مسئله است.
سایتی که در قلم فرسایی برای سرپوش گذاشتن بر گندکاری های سرخابی ها و هوادارانشان، ید طولانی دارد، این بار نیز به مدد این هواداران آمده و طی یادداشتی منظور کیروش از آن حرفهای خاص در بحث خداحافظی سردار آزمون را، فحاشی چند نفر هوادارنما در روسیه و در هنگامه برگزاری مسابقات جام جهانی القا می کند. این کار بزرگترین خیانت در حق فوتبال پاک و مقام و منزلت نوع انسان است.
امید که این تلنگرها از سوی اجنبی ها، ما مسلمانان را هم اندکی به تفکر وا دارد.