[vc_row][vc_column][vc_column_text]
یادداشت: محمد امین خوش نیت
آذرقلم: چشم دل باز کن که جان بینی
وانچه نادیدنی است آن بینی
شهر ما سیاه و آلوده است اما سرزمین آنها گرم و روشن. پر از نور است و صفا و صداقت !
خانه ما از روشنایی مصنوعی افسرده است اما برای آنها این نورهای ظاهری معنی ندارد .
نور روحبخش جان نه در دیدگان سر که دراندرون دل است . روشنایی زندگی آنها نه در برابر چشم تن که در اعماق جان شان نهفته است.
دلهایشان روشن است و بی ریا و جسم بی چشم شان فارغ از همه دغل کاری ها و ناپاکی های دنیای ما .
بدین سان عبارت زیبای” روشندل” تنها برازنده وجود مهربان و پر اراده و شکیبای آنهاست .
15 اکتبر هر سال به عنوان روز جهانی نابینایان و عصای سفید نامگذاری شده است .
روزی که به حق در کشور ما به انسان های فاقد بنیایی چشم سر عبارت زیبای” روشندل ” اطلاق شده است . چرا که نابینایی برای آنان معنی و مفهوم ندارد .
شاید بسیاری ازپدیده ها و موضوعات را ما به اصطلاح بینایان نادیده گرفته و در نیابیم اما آنها به روشنی و وضوح آنها را درک کرده و به درستی تعبیر و تفسیرشان می کنند .
45 میلیون نابینا در جهان!
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی(who) بیش از 180 میلیون نفر از ساکنان کره ی زمین از اختلالات بینایی رنج می برند و تقریبا 45 میلیون نفر آنان نابینای مطلق هستند .
ضمن آنکه هر ساله تا ۲ میلیون نفر به این آمار افزوده می‌شود، بینایی نقش بسیار مهمی در زندگی انسان‌ها دارد از این رو نابینایی و کم بینایی آسیب‌های شدیدی به زندگی فرد وارد کرده و مشکلات اجتماعی و فردی را سبب می شود.
ایران با یک میلیون نابینا!
در کشور ما نیز آمار متفاوتی در مورد تعداد نابینایان حال حاضر منتشر می شود. اما بر اساس آخرین اطلاعات تعداد روشندلان ایران بین 300 تا یک میلیون نفر متغیر است .
این تفاوت آماری قطعا هر گونه برنامه ریزی برای ارائه خدمات مناسب به این اقشار را دچار مشکل می نماید .
به هر حال ما در گذر از یک خیابان و حضور در محافل و مجالس مختلف می توانیم افرادی را مشاهده کنیم که از نعمت بینایی چشم محرومند و در نتیجه مجبورند در فضای بی خیالی ما انسانهای بینا با این محرومیت جسمی دسته و پنجه نرم کرده و دم نیاورند .
آذربایجان شرقی با 11 هزار و 250 نابینا و کم بینا
به گفته مدیر کل بهزیستی استان آذربایجان شرقی، نقایص بینایی ۶۴ درصد از افراد دارای معلولیت بینایی در دوره جنینی رخ داده است که در راستای جلوگیری از بروز این مشکل، هر ساله برنامه‌های غربالگری افراد مشکوک به کم بینایی انجام می‌گیرد.
صحاف تعداد افراد دارای مشکلات بینایی در استان را بالغ بر 11 هزار و 250 نفر (نابینا و کم بینا) اعلام می کند و در رابطه با لزوم مناسب سازی محیط شهری برای نابینایان می گوید: در این راستا همواره مکاتباتی با تمامی ارگان‌ها به خصوص شهرداری کلانشهر تبریز انجام می‌گیرد که چندین آئین نامه در کمیته‌های مناسب سازی از سوی ارگان‌ها ارائه می‌گردد.
به گفته مدیر کل بهزیستی استان آذربایجان شرقی، در برنامه‌های غربالگری انجام گرفته در سال ۹۸، ۱۵۹ هزار نفر شناسایی شده‌اند که ۷ /۵ درصد به پزشکان ارجاع شده که از این تعداد، ۴/ ۳ درصد به عنوان بیمار شناخته شده‌اند و علاوه بر تأمین ۴۵ میلیون تومان هزینه جراحی برای ۱۵ نفر، صد میلیون تومان هزینه کمک درمانی برای ۵۰۰ نفر نیز تأمین شده است.
عضو هیأت مدیره جامعه نابینایان استان ، مناسب سازی فرهنگی و فکری را لازمه مناسب سازی محیط شهری برای نابینایان برشمرده و افزود: مناسب سازی شهری زمانی اتفاق خواهد افتاد که مناسب سازی فکری و فرهنگی ایجاد شده و افکار عمومی نیز به این باور رسیده باشند.
عزیز زاهدی ادامه داد: با وجود تشکیل یافتن جلسات مختلف در این رابطه تا کنون ثمربخش نبوده و تنها در حد گفت‌وگو در جلسات باقی مانده و تنها درصد کمی اعمال شده است.
براساس آمار منتشر شده از تعداد نابینایان استان تا سال 1400، بیش از ۱۱ هزار پرونده در این رابطه در بهزیستی استان ثبت شده ولی در مجموع نزدیک به ۱۸ هزار نفر نابینا در سطح آذربایجان شرقی زندگی می کنند.
۵۲۴ دانش آموز با معلیویت بینایی
وی، تعداد دانش آموزان با معلولیت بینایی استان را ۵۲۴ نفر اعلام کرد و با بیان برخورداری آنان از کمک هزینه تحصیلی گفت: تعداد دانشجویان دانشگاه‌های دولتی استان که دارای معلولیت بینایی هستند ۲۴ نفر می‌باشند که از کمک هزینه تشویقی برخوردار می‌شوند و مطابق قوانین ۱۳۷ دانشجوی نابینای سایر نیز مشمول دریافت کمک هزینه شهریه دانشگاه دانشجویان دارای معلولیت بوده و از این امکان بهره‌مند می‌باشند و علاوه‌بر این کمک هزینه معیشت توانبخشی (مستمری) و حق پرستاری به 333 خانوار نابینا و کم بینا پرداخت شده است.
عضویت ۷۰۰ نفر در جامعه نابینایان آذربایجان شرقی
وی با اشاره بر عضویت ۷۰۰ نفر در این مرکز گفت: جامعه نابینایان استان در سال ۱۳۶۰ تأسیس شده و در کنار ارائه آموزش و کلاس‌ها در زمینه اشتغال نیز فعالیت‌هایی انجام می‌گیرد.
با مناسب سازی محیط شهری، نابینایان و افراد معلول به دیگران متکی نمی‌باشد، این را هیأت مدیرها جامع نابینایان استان گفته و افزود: عدم مناسب سازی در پل‌های هوایی و هم‌چنین در پیاده‌راه‌ها مشکلات رفت و آمد افراد نابینا و معلول را دو چندان می‌کند.( به نقل از خبرگزاری مهر)
نگاه برخی از ما به آنها نه به دیده ی احترام که متاسفانه به دیده ی ترحم و گاه شقاوت آمیز است و بی رحمانه ! تا آنجا که هیچ ناسزا و فحشی برای این روشندلان دردناک تر و گزنده تر از ” مگر کوری ؟! ” نیست !
ضمن آنکه عدم بهره مندی بسیاری از آنها از امکانات تفریحی و آموزشی و اجتماعی بر آلام آنها افزوده است .
شهر های ما کمتر برای تردد آنها مناسب سازی شده اند و سرویس های حمل و نقل ما امکان ارائه خدمات به آنها را ندارند.
و از همین رو حضور آنها در جامعه با اکراه و اجتناب و با بی میلی آنان همراه است . و بدین ترتیب انزوا خواهی و افسردگی مهمترین مشکل و معضلی است که این روشندلان بیش از نابینایی از آن رنج می برند.
در این شرایط وضعیت اشتغال آنها نیز ناگفته مشخص است .
بودجه های بهزیستی و مراکز خیریه هرگز کفاف ارائه خدمات بهتر به آنها را نمی دهد و بسیاری از آنها از شرایط زندگی مطلوبی برخوردار نیستند .
آیا وقت آن نرسیده است که به آلام جسمی و روحی آنان خط پایانی گذاشته و شرایط حضور فعال و بی دردسر آنها را در جامعه مان فراهم کنیم ؟
نگاه های سرد و ترحم آمیزمان را باید به نگاهی آمیخته با مسئولیت پذیری توام با ارزش نهادن به شخصیت بی نظیر و توانمندشان تغییر دهیم.
آنها را در جمع انسانی خویش نه افرادی نابینا بلکه فرشتگانی بی غل و غش بیابیم. کار و تلاش و استقامت شان در برابر مشکلات روزمره زندگی شان را بستاییم و برایشان “عصای سفید دوم” باشیم !
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]